ไม้หัวอนิเมชั่นเรื่องแรก ชายเล็กส่งเพื่อน
สวัสดีปีใหม่ครับท่านผู้อ่านทุกท่าน วันนี้กระผมมิสเตอร์มิโดรุ มีความยินดีจะมาบอกทุกท่านว่า ในที่สุด พี่ทองของเราก็จะเริ่มทำอนิเมชั่นขนาดยาวแล้ว จะยาวขนาดไหน จะเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอะไร เชิญอ่านได้จากบทสัมภาษณ์ด้านล่างครับ
มตมดร “สวัสดีครับพี่ทอง วันนี้เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ผมจะได้สัมภาษณ์พี่ทอง เพราะรู้สึกว่าพี่ทองยุ่งมาก มีเป็นร้อยแปดพันอย่างให้ทำนะครับ”
พท “อ้อ ไม่เป็นไรเลยครับ ดีเหมือนกัน พี่ชอบนั่งคุยกับคนอื่นเหมือนกันครับ มันก็ได้ไอเดียดี แล้วก็เหมือนหนีจากชีวิตอันวุ่นวายของตัวเองไปได้พักนึง”
มตมดร “เข้าเรื่องเลยดีกว่านะครับ อ้อนี่ครับ เจลแอลกอฮอล์ โอเคครับ ก็คือว่า ได้ยินจากน้องๆไม้หัวว่าพี่ทองกำลังจะเริ่มโปรเจคอนิเมชั่นขนาดยาวเรื่องแรกแล้ว พอจะเล่าให้ผมแล้วก็ท่านผู้อ่านบล็อกหน่อยได้ไหมครับมันมายังไงไปยังไงครับ”
พท “อ้อครับ เรื่องก็คงเป็นว่า หลังจากที่พี่ได้ทดลองเขียนการ์ตูนสามหน้าลงในอินสตาแกรมแล้ว มันเกิดความรู้สึกว่าเราอยากจะเล่าเรื่องราวได้ยาวขึ้นต่อเนื่องมากกว่านี้ครับ คือจริงๆการทำอนิเมชั่นเป็นสิ่งที่ในใจลึกๆอยากจะทำนานแล้ว แต่ว่ากลัว เพราะคิดว่ามันใหญ่เกินไปที่เราจะไปจัดการมันได้ แต่วันนี้จะลองดูอีกสักรอบครับ เพราะตั้งแต่ตอนไปเรียนที่ลอนดอนเมื่อกลางปี 2019 ก็เบนเข็มไปทำเป็น Experimental Animation ซะมาก ก็ได้แต่แตะๆ Narrative Animation ครับ เราไปกลัวว่าเราจะเล่าเรื่องอะไรดีด้วยน่ะนะครับ”
มตมดร “แสดงว่าตอนนี้รู้แล้วเหรอครับว่าจะเล่าอะไร”
พท “จริงๆก็รู้แบบเลาๆน่ะนะครับ พี่ก็ยังคงดื้อที่จะคงวิธีการทำงานแบบ ด้นสด ซึ่งเป็นวิธีการทำงานที่คิดว่าตัวเองถนัด ก็คือเริ่มคิดเอาตอนหน้างานที่ต้องจรดปากกา เนี่ยแหล่ะ ไม่งั้นถ้าคิดก่อนมันก็จะคิดมากเกินไป หรือไม่ก็คิดไม่ออกครับ พี่พยายามปรับใช้จากการ์ตูนช่องที่ทำลงอินสตาแกรม คือพอเรามองย้อนกลับไป เราก็รู้สึกว่ามันก็ทำออกมาได้นี่หน่า ถึงแม้จะเป็นเรื่องราวที่บางทีก็ไม่ได้คาดเอาไว้เลย แต่ก็เพราะตอนที่วาดงาน พี่จะมีไอเดียแค่บางๆ พอถึงเวลาจริง ก็วาดไปทีละช่องๆ คิดแค่นั้น แล้วก็ให้จบในสามหน้า ตอนนี้ก็เลยอยากมาปรับใช้กับงานอนิเมชั่นขนาดยาว ก็คือวางแผนว่าจะทำงานภายใน 1 อาทิตย์ อาจจะให้ได้อนิเมชั่นสัก 2 นาที เล่าเรื่องราวตอนที่ชายเล็กไปส่งหอยทากพเนจรหลังจากที่เพื่อนสนิทมาร่วมงานปีใหม่ด้วยกัน แล้วก็คงจะค่อยๆวาดไปทีละเฟรมนี่ล่ะครับ จริงๆสาเหตุหนึ่งที่มั่นใจขึ้นมา ก็คงเพราะพี่มีโอกาสได้ทำงานอนิเมชั่นที่ที่ทำงานประจำด้วยละมั้งครับ จาก 1 นาที ขยับเป็น 1 นาที 40 วินาที แล้วก็ตอนนั้นเป็นครั้งแรกๆที่ได้เขียน storyboard ออกมา ก็เลยรู้สึกว่าก็ทำได้นี่หน่า อะไรที่ไม่เคยทำ เพียงแต่ต้องค่อยๆเริ่มในแบบของเราแล้วก็เรียนรู้ไป โอ้ยแย่ละ พี่ว่าพี่พูดจาวนไปวนมายังไงไม่รู้แฮะ เอาเป็นว่า กะจะทำ 2 นาทีใน 1 อาทิตย์ เกี่ยวกับชายเล็กส่งหอยทากพเนจร อาจจะมีหรือไม่มี storyboard เดี๋ยวขอดูหน้างานอีกทีครับ แล้วก็แน่นอนครับ ชิ้นนี้จะต้องมีดนตรีประกอบแล้วก็การพากษ์เสียงด้วยครับ”
มตมดร “หอยทากพเนจรคงยิ้มใหญ่เลยนะครับ พี่ทองเลือกตัวละครนี้เป็นตัวแรกในการเปิดอนิเมชั่นขนาดยาว น่าสนใจจริงๆครับ แล้วเห็นว่าครั้งนี้พี่ทองก็จะมาอัพเดทบล็อกเป็นประจำ คล้ายๆกับตอนที่เรียนที่ Royal College of Art เลยเหรอครับ”
พท “ใช่แล้วครับ พี่ต้องการให้พี่กลับมาโฟกัสที่ process เหมือนเดิม พี่อยากได้วงจรของการ create - reflect - research ที่ตอนนั้นพี่ใช้ที่โรงเรียนกลับมาอีกครั้ง นี่พูดไปก็เริ่มคิดแล้วว่าจะต้องรีเสิร์ชตรงไหนบ้าง ตั้งแต่ซีรีส์ Rilakkuma รวมไปถึงเข้าคลาสออนไลน์เกี่ยวกับ narrative storytelling แล้วก็ creative writing ด้วย Rilakkuma นี่เป็นไอดอลของพี่เลยนะ วันนึงพี่คงจะมีอนิเมชั่นซึ้งๆเกี่ยวกับเรื่องราวธรรมดาๆในชีวิต มีไม้หัว โผล่มาในห้องรกๆของพี่ แล้วก็ที่สำคัญ เป็น Stop Motion ด้วย”
มตมดร “โอ้โห พี่ทองยิ้มกว้างเสียจนผมนึกว่าพี่เป็นไม้หัวต้นที่ 6 นะครับเนี่ย เอาล่ะครับๆ ทั้งผมและท่านผู้อ่านบล็อกคงกำลังตื่นเต้นกันไปหมดแล้วตอนนี้ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่ทองนะครับ รอชมผลงานครับ”
พท “ขอบคุณมากค้าบ เดี๋ยวก็ต้องขอให้ มตมดร ช่วยโพสต์ช่วยพี่รีเสิร์ชเหมือนกันแหล่ะครับ งานนี้ทำคนเดียวไม่เท่า 1 คนกับอีก 1 สิ่งมีชีวิตหรอก แล้วก็จะขอพื้นที่ตรงท้ายโพสต์ progress ล่าสุดเสียหน่อยนะครับ”
“ด้านบนคือซีนเปิดของอนิเมชันครับ อันนี้ก็มาด้วยความบังเอิญครับ ตอนที่พี่กำลังวาดตัวเองสเก็ตงานอยู่ แค่อยากจะลองอนิเมตเล่นๆดู ออใช่ เพราะว่าชอบแสงตอนเช้ามากครับ อันนี้ก็อาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ชอบงานของ Rilakkuma ชอบซีนเงียบๆที่เห็นแสงแดด มันให้ความรู้สึกถึงชีวิตดี น่าลองไปรีเสิร์ชดูว่างานที่ชอบเค้าใช้แสงแดด ใช้มุมกล้องยังไงนะครับเนี่ย รวมไปถึงเสียงด้วย เค้าใช้ sound แบบไหน นี่พี่อยากไปเปิดเอกสารที่ Clare ติวเตอร์ที่ RCA เคยแนะนำไว้เลย ว่าเราควรจะต้อง reflect ยังไงกับงานเรา
ส่วนด้านล่างเป็นงานที่ออกมาทีละเฟรมที่บอกไว้ครับ ไม่ได้มีการร่าง storyboard เลย พี่อาจจะกลัวมันไม่สนุกมั้งครับ เลยชอบที่จะทำแบบนี้ ก็น่าสนใจ จะมีงานของใครไหมที่เค้าวาดออกมาโดยไม่มี storyboard มากมายเหมือนกันกับพี่เนี่ย”
“ส่วนเรื่องอื่นๆที่อยากรีเสิร์ชตอนนี้น่าจะเป็น เรื่องของต้นไม้ในเชิงลึกชึ้น เรื่องราวเกี่ยวกับต้นไม้ โดนเฉพาะชนิดที่อยู่ในระเบียงห้องพี่ กับห้องใกล้เคียง เพราะว่าเป็นสถานที่เกิดเหตุของเรื่องราว นี่แล้วถ้าอนาคตต้องเล่าเรื่องนอกห้องละ อ่า ขอโทษทีครับ ใจลอยจนได้ แล้วก็อยากรีเสิร์ชมูมิน ใช่เลยแน่นอน อันนี้อาจจะไปคุยกับชายกลางเพิ่มเอาก็ได้ ต้นนั้นเป็นแฟนเรื่องนี้ครับ อยากไปดูเพราะว่าจำได้ถึงว่า improvisational ของเนื้อเรื่อง ชอบการออกแบบตัวละคร ความหลากหลายตัวละคร ความสมดุลระหว่างความเบาสมองกับสาระหรือบทเรียนสอดแทรก แล้วก็คำว่า ‘ผจญภัย’ คำนี้ต้องขอบคุณคุรครูเมย์ ครูไวโอลินพี่ที่ช่วยทำให้คำสำคัญนี้ตกตะกอนออกมาด้วยครับ
แล้วก็อีกตะกอนที่เพิ่งตกหมาดๆเลยกับ paragraph ด้านบนคือ พี่เข้าใจตัวเองแล้วครับ ว่าพี่ต้องทำออกมาก่อน จึงจะรู้ได้ว่าจะต้องรีเสิร์ชจริงๆ ไม่สามารถจะคิดขึ้นมาลอยๆได้ ด้นสด desu เอ้อใช่ เดี๋ยวต้องหาวิธีเอาภาษาญี่ปุ่นใส่ลงไปในอนิเมชั่นด้วยนะ ยำให้หมด อิอิ”