วันที่ 57 ของการตามล่าฝัน: รีลอนิเมตคัทเอาต์สำคัญสุด
7:57am วันนี้ดันไม่มีงานอะไรมาอัพเดทมากมายครับ เพราะว่าเพิ่งบล็อกไปเมื่อคืนถ้าจำไม่ผิด ล่าสุดก็ทำงานไม้หัวโชว์อีพีสามส่งไปแล้ว ตัดจบไปแล้ว เอาออกไปจากใจ ถ้าอยากแก้ ก็ค่อยเอาไว้อนาคต ขอไล่ไปทีละเรื่องก่อน แล้วก็เอาออกจากใจในตอนนี้ ไม่งั้นไม่จบแล้วก็ไม่ได้เกิดการเรียนรู้ครับ วันนี้ก็ไปต่อครับ สามอย่างหลักน่าจะเป็น dynamic drawing homework / maihua show / แล้วก็อดัมครับ (เมื่อวานส่งเมลนัดเค้าแล้วด้วยอาทิตย์หน้า 9:30pm) แล้วก็สี่คือรูทีนครับ (เหลือวาดในสเก็ตช์บุ๊คสิบห้านาทีเป็นต้น ค่อยไปทำตอนซื้อกาแฟครับ แล้วก็ไม้หัวคันจิครับ)
สิ่งที่เรียนรู้สามอย่างจากงานคุณกระดังงา คือ
แบ่งเวลาทำทุกวัน เจ็ดวันดีกว่า เดี๋ยววันนี้วันจันทร์จับเลยครับ ว่าเรื่องที่สี่จะเล่าอะไร
ยังมีเผลอติดคิดมาก ตอนที่เริ่มทำ timing chart กับขั้นตอนผีกระดิ่ง อาจจะต้องปล่อยตัวเอง ลองผิดลองถูกปล่อยโฟลว์มากกว่านี้ครับ
อาจจะตั้งความหวังไว้ได้เลยว่าไม่ต้องลงสี เอาแค่ขาวดำพอก่อน (เหมือนคันจิคอมิคส์) ผมว่าโอเคนะ ยังอยากเก็บเส้นมากกว่านี้ครับ อันนี้จริงๆยังรู้สึกว่ายังจบได้มากกว่านี้ครับ
สิ่งที่ทำได้สามอย่างแล้วก็แฮปปี้
เริ่มทำให้งานเป็น stage มากขึ้น เช่นมีการอัดเสียง dialogue เป็นต้น ตรงนี้ ก็คงมาจากการทำบ่อยๆจริงๆครับ ถึงจะเริ่มเห็น process การทำงาน
เริ่มได้เอาความรู้เช่น shot language (บางซีนเป็น over the shoulder จริงๆตั้งแต่วาดคอมิคแล้ว) การวาดฉาก หรือว่าการแอคติ้งตาม phrases เพื่อเพิ่มความน่าสนใจ ไม่ใช่แค่ ‘talking heads’ ตรงนี้ครับ
ชอบรายละเอียดเล็กๆน้อยที่ใส่เข้าไปเช่น หมอนสัตว์ประหลาดข้างหลังหมอนคุณกระดังงา หรือว่ากิ๊บผมแมงมุมของแม่กระดังงามครับ เรียกว่า ไม่ลืมที่จะใส่ความสนุก ถึงแม้จะแค่สำหรับตัวเราเอง ระหว่างทำงานครับ
โอเคประมาณนี้ เดี๋ยวขอจับฉลากตอนต่อไปเลยดีกว่าครับ
จับแล้ว ได้ เบอร์ สี่! ก็คือ แมวเหมด กับ คุน ครับ เย้เย คำว่าคุนเช่นในคุนนิคุ ที่แปลว่าเนื้อรมควันครับ 薫肉
6:13pm สวัสดียามเย็น ผมลืมอัพเดทว่าวาดตัวละครไปด้วยเมื่อวานคือ หมู่เมฆ ครับ
