ภาพ vs คำ และ เรื่องสั้นตอนที่ 2/10

7:05am เช้าวันนี้ ขอมาเขียนก่อน 5 นาที นะครับ บล็อกจากสิ่งที่ประสบพบเจอ 24 ชั่วโมงที่ผ่านมา สู่ การเพิ่มเติมเรื่องราวไม้หัวทีละหน่อยๆ ต่างจากตอนเย็นที่จะเอาไว้เขียนสลับวาด กับ เรื่องสั้นไม้หัวนะครับ ช่วงนี้ กลายเป็นอิสระชนอีกครั้ง นอกจากจะได้ความสบายใจ จากการไร้ความกดดันทางสังคม เช่น โซเชียลมีเดีย แต่ ทุกอย่างมีสองด้านเสมอ ก็ได้ความสับสนอลหม่านทางประสาทมาด้วย แต่ไม่เป็นไร การเขียนจะช่วยผมเสมอครับ ช่วงนี้ ได้ทั้งอ่านหนังสือ อย่าง 100 ปีโดดเดี่ยว หรือว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เล่มแรก (ถึงตอนแฮร์รี่ได้เข้าบ้านกริฟฟินดอร์แล้วนะ) แล้วก็ยังมีเวลาเปิดดูหมูเด้ง (เจอน้องบินตุรง ชื่อว่าอะไรนะ จำไม่ได้ เค้าเรียกว่าหมีขอล่ะ) แล้วก็ยังได้ดูซีรีส์แนวๆ จี๊ดๆ อย่าง Mary & Goerge ด้วย สะกดไงนะ แล้วก็เริ่มจะต้องเสียตังค์เพราะดันไปเปิดเอาเวบแมกาซีนอินดี้ ซึ่งตะโกนเรียกผมจะ 奥底 ของจิตใจ ว่าสนใจฉันหน่อยๆๆๆ ทำให้เกิดความลังเลจะซื้อดีไหม ออ ได้ไปเปิดหนังสือที่ร้านคิโนะด้วย เอาเป็นว่า เป็นโอกาสดีที่จะได้เล่าเกี่ยวกับ ชมรมเล็กๆ ในคอนโดต้นไม้ใหญ่ยักษ์ของชายกลางและหญิงเล็ก ที่ยังไม่ได้มีสมาชิกชมรม เพียงเพราะสองพี่น้องยังทะเลาะกันไม่จบ ว่าจะทำโปสเตอร์ยังไงดี จะเขียนกี่ % แล้วก็จะวาด กี่ % ในเมื่อคืนนึงชอบเขียนคนนึงชอบวาดน่ะครับ โอเคหมดเวลาพอดี เดี๋ยวจะวาดรูปต่อก่อนทีนี้ 15 นาทีครับ

11:07pm มาแล้ว เรื่องสั้นตอนที่สอง วันนี้สามารถเขียนและวาดวันเดียวกันเลย เริ่มจับที่อย่างละ 5 นาทีพอ การวาดสุดท้ายไปจบประมาณ 15 นาทีครัช เริ่ม! (ป.ล. พี่ยอดช่วยสุ่มตัวเลขมาให้เราหยิบหนังสือจากชั้น และหน้า แล้วก็ตำแหน่งคำ เลยได้คำว่า up จากเล่ม Tales From Moominvalley ครับ เขียนได้ประมาณนี้ครับ


"สวัสดีค่ะพี่งอท" หญิงใหญ่ทักทาย พี่งอทโป๊ยเซียน ด้วยเสียงที่มั่นใจ และตื่นเต้นที่จะได้รู้จักกับเพื่อนใหม่

"สวัสดีจ็ะ เราน่าจะเป็น หญิงใหญ่ใช่มั้ยนะ" พี่งอทโป๊ยเซียนตื่นเต้นเช่นกัน ที่ได้ทำความรู้จักกับ น้องสาว คนโตของพี่น้องไม้หัว งอทได้รู้จักกับไม้หัวก็จากชายใหญ่ก่อนเพื่อน ตั้งแต่ก่อนที่เค้าจะแปลงร่างมาเป็นพี่งอทโป๊ยเซียนเสียอีก ตอนนั้น เค้ากำลัง อยู่ในช่วงเข้าตาจน จนต้องลงโฆษณา ให้เช่าห้อง เพื่อจะได้มีคนมาอยู่ด้วย ช่วยหารค่าเช่า แล้วก็บังเอิญมาเจอกับชายใหญ่จนได้

"ข้างบนนี้สูงนะคะ โดยเฉพาะที่ต้นไม้ใหญ่ยักษ์ ลมจะแรงเป็นพิเศษ ทานขนมเผือกก่อนดีไหมคะ" หญิงใหญ่เสนอให้พี่งอทโป๊ยเซียนกิน

"เอ่อ" พี่งอทคิดในใจอยู่แว้บนึง เค้าอยู่คนเดียว ทำอาหารเองก็ไม่ใช่ แต่ว่า ก็ค่อนข้างไม่เชื่อใครง่ายๆ แต่ว่า หลังจากที่ได้รู้จักกับชายใหญ่ ก็รู้ว่า มนุษย์ต้นไม้ไม่ได้เป็นพิษภัยกับมนุษย์เลย จึงเชื่อใจหญิงใหญ่ แล้วก็ยอมกินขนมไทยของเธอแต่โดยดี

"โอโห อร่อยมากเลยจ๊ะ! กินแล้วอุ่นท้องขึ้นมาเลยล่ะ" พี่งอทโป๊ยเซียนตอบ

"สวัสดีครับพี่งอท นี่คือต้นไลท็อปตอบฉันทีครับ ช่วงนี้เข้าหน้าหนาวแล้ว ต้นไลท็อปพันธุ์นี้จะงอกเร็วมากเป็นพิเศษ ผมเลยเอามาฝากครับ" ชายเล็กบอกพี่งอท โดยไม่ทันได้แนะนำตัวกันเลย

"เอ่อ แล้วก็นี่นะครับ หนังสือดีๆให้คุณครับ" พี่งอทตกใจ หลังจากที่อ้าปากกำลังจะขอบคุณ ก็เห็นเป็นหนังสือที่ถูกโอบด้วยใบไม้และเถาวัลย์ลอยมาจากด้านขวา ชายกลางนั่นเอง พี่งอทจำได้ จากที่ชายใหญ่เล่าให้ฟังว่า ไม้หัวน้องชายคนกลางจะต้องมีหนังสือหนึ่งเล่มติดตัวเสมอ

"เอาล่ะๆ เรารีบเข้าไปในคอนโดก่อนดีกว่า ก่อนที่จะมีอีแร้งที่ไหนโฉบพวกเราไปกิน เชิญพี่งอทโป๊ยนะครับ" ชายใหญ่ว่าแล้วก็ผายมือ นำทุกคนเข้าประตูไปยังคอนโดลับ ที่พี่งอทเพิ่งจะได้มีโอกาสเข้ามาเยี่ยมเป็นครั้งแรก หลังจากที่คอนโดสร้างเสร็จไม่นาน

จบตอนที่ 2 จาก 10

Previous
Previous

ผมจะไม่แชร์งานทั้งหมดแล้ว!

Next
Next

น้ำแข็ง และ เรื่องสั้น ตอนที่ 1/10