บทบรรเลงมาลาสังคีต

1:05am ใกล้จะถึงตอนจบของเรื่องเล่าขนาดยาวเรื่องแรกของเหล่าไม้หัวแล้วครับวันนี้ ผมบอกเลยว่าที่ทุกวันนี้ฝันร้ายน้อยลงก็คงส่วนหนึ่งมาจากร่องรอยกลื่นหอมหวนของบทเพลงปลุกขวัญของหญิงใหญ่ในเช้าวันอาทิตย์วันนั้นที่ยังคงลอยคลุ้งอยู่ในห้องนอน - ท

Previous
Previous

เหล่าผกาเบ่งบานต้อนรับ

Next
Next

ใครน่ะ!