ฉลอง!!!

7:10am เมื่อวานได้โทรศัพท์ราวกับเรื่องมหัศจรรย์จากสตูดิโออนิเมชั่นแห่งหนึ่งครับ แง! ผมดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆ จนต้องขอมาเขียนบล็อกระบายไว้หน่อย กับความรู้สึกนี้ มันดีใจมากครับ แค่จะได้เข้าไปคุยกับสตูดิโอ ผมก็ขอบคุณมากๆๆๆๆแล้ว รู้สึกว่าสิ่งที่ทำมาก็วันนี้มีคนที่เห็นสิ่งที่เราทำ ก็ดีใจแล้วก็ยังไม่อยากเชื่อตัวเองเท่าไหร่ ขอบคุณคอร์สออนไลน์ที่ช่วยสอนอนิเมชั่นผม ขอบคุณหลุยส์ ขอบคุณออฟ ที่อยู่ข้างๆผมเรื่อยมา แล้วก็พี่พัชรี แล้วก็พ่อแม่ ที่ซัพพอร์ตผมอยู่เงียบๆห้องข้างๆกันด้วยครับ แล้วก็ครอบครัวที่ให้อิสระผมในการเลือกเดินทางในสายที่ผมมีความสุข ก็คือการได้วาด อนิเมต เล่าเรื่องเนี่ยแหล่ะครับ ตอนนี้ก็คือเหลือแค่ว่า เข้าไปลองดูในสิ่งที่เราคาดหวังไว้ ว่าจะเป็นยังไง แต่สิ่งที่ต้องขอบคุณก็คือ โอกาส ที่จะได้เข้าไปเนี่ยแหล่ะครับ การได้ลองทำงานกับผู้คน การได้มีส่วนร่วมในการเล่าเรื่องของคนอื่น การในมีโอกาสฝึกฝีมือ Toon Boom ด้วย มันน่าตื่นเต้นไปหมดครับ แต่ก็อย่างว่า เหมือนกับความรักแรก ผมต้องเผื่อใจไว้อีกครึ่งนึงครับ อุอิ ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้น ดีใจ และ เผื่อเสียใจ ไว้ด้วย นะ เออ!!! เรื่องธรรมชาติ~ ใช้ไหมครับ มารายแครี่ของผม (ฟังเพลงมารายอยู่ครับ)

ความรู้สึกนี้คงเหมือนกับตอนที่หญิงใหญ่ได้รับเลือกเป็นนักแสดงประจำสังกัดของทานตะวันสตูดิโอสินะ

ขอให้ผมได้เข้าไปร่วมงานกับคนอื่นด้วยเถอะ เพื่อจะได้เจอเรื่องราว ผู้คนใหม่ๆ ได้ฝึกการวาด อนิเมต เล่าเรื่องต่อไป เพื่อช่วยงานคนอื่น แล้วก็แน่นอน ได้สกิลมาทำงานตัวเองด้วย อันนั้นมันก็แน่สิ!

ขอบคุณไม้หัว ที่ช่วยให้ผมได้เล่าเรื่องเรื่อยมาจนถึงตอนนี้ ซึ่งชายเล็กกำลังดี๊ด๊ากับผลไม้ล็อตไม้จากป้าไข่ผำครับ

ในขณะที่ผมกำลังง่วนเครียดวาดพอเทรต ก็มีสายโทรศัพท์กับเบอร์แปลกเข้ามา ทำให้หงุดหงิดใจ “สวัสดีครับ จาก … อนิเมชั่นนะครับ” ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

จบครับ