ไม้หัวคันจิตอนที่ 3 : จงหอยยูงคอง - 芽
"ยินดีต้อนรับสู่วันที่สามของโปรเจคชาเลนจ์นะครับ วันนี้เราจะไม่พูดพร่ำทำเพลงกันเยอะ เพราะว่าพี่ทองดูเครียดๆเรื่องข้อมูลเกี่ยวกับวัคซีน คงต้องรีบเล่าเรื่องกัน ตอนเย็นจะได้มีเวลาไปเล่น ไปนอนเป็นเพื่อนพี่ทองกันนะครับ เชิญครับจงหอย ขอให้เคารพกติกา 100 คำไม่ต้องมากเกินนะครับ" ชายใหญ่พูดนำให้จงหอยออกมาพูดพรีเซนต์หน้าห้อง หญิงใหญ่ชายกลางบิดตัวไปมาด้วยความเคอะเขินเพราะเขียนกันไว้เยอะมากวันก่อน
"สวัสดีครับทุกคนท่าน เรื่องราวที่ผมจะเล่าวันนี้ ก็เกี่ยวกับผลไม้ชนิดโปรดที่ผมชอบ ทุกท่านก็คงรู้ เพราะผมจะพกไว้ตามหนวดเส้นต่างๆอยู่เสมอ กล้วยนั่นเองครับ" จงหอยยูงคองรู้งาน แล้วก็เข้าเรื่องทันที "ทั้งแรงบันดาลใจจากความหาทานง่ายแล้วก็ความอิ่ม รวมไปถึงจากงานศิลปะของพี่ทองที่พบไปพบเจอในไฟล์รูปภาพเก่าๆตอนที่เรียนที่อังกฤษ ผมเลยสนใจผลไม้ชนิดนี้มาก ล่าสุดกำลังศึกษาเรื่องตาไม้กับชายเล็กครับ หวังว่าจะได้ลองปลูกกล้วยกับเค้าบ้าง คงจะไปขอความช่วยเหลือแก๊งป้าชั้น 5 ของคอนโดครับ เพราะถ้าปลูกที่ระเบียงมีหวังระเบียงจะถล่มเอาได้ ขอจบการเล่าด้วยคำถามครับ ตอบซิครับ ว่าชื่อผมประกอบมาจากอะไร"
กลุ่มสมาชิกวันนี้มีเหล่าเทียน พิงกี้ หญิงเล็ก ชายกลาง หญิงใหญ่ สมเสร็จ เพราะชายเล็กกับหนอนน้อย ไปช่วยกันทำความสะอาดระเบียงเพราะว่าช่วงนี้ฝนตก ส่วนแมวเหมดก็มีสอนคลาสเต้นอีกเช่นเคย
"งูจงอาง หอยแครง นกยูง แล้วก็คิงคองคะ" หญิงเล็กตอบ แล้วก็ร้อง "จ๊ากกกก จำผิดคะ!" แล้วชายกลางก็รีบสวนต่อ "งูจงอาง หอยเม่น นกยูง แล้วก็คิงคองครับ!" "ถูกต้องแล้วววว" จงหอยปรบมือพร้อมกับสะบัดกล้วยพิเศษสีออกแดงไปให้ชายกลางคว้าไว้ด้วยผมเส้นใบไม้ 'หมั่บ!' "นี่คือกล้วยนาก กล้วยโบราณจากทางใต้ครับ วันก่อนผมแวะไปช่วยงานสวนหย่อมระเบียงดอกไม้แล้วคุณกบให้มา ลองเอาไปทานนะครับ ขอบคุณครับทุกท่าน" แล้วสมาชิกก็ปรบมือเกรียวกราว
ต่อไปเป็นส่วนภาษาญี่ปุ่นของช่วงแรกนะครับ เนื่องจากผมยังอยู่ระดับชั้นต้น เลยได้พี่ชายกลางช่วยตรวจทาน ต้องขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ครับ
「みんなさん、こんにちは。今日の話は僕の好きな果物についての話です。みんなが知っているでしょう、だって、いつも触手に運んであるのですね、そうです。バナナです。インスピレーションはバナナの買いやすさやお腹いっぱいになりやす差なのです。それに、古い写真を見てイギリスに行った時のピートンのアートワークからでした。だから、すごくこの果物に気に入って、最近は、シャイレック木の芽についての知識を勉強中です。いつかにバナナを植えたいです。もし、コンドの「5回おばちゃんたち」に相談するつもりです。ベランダに植えたら、崩壊してしまうかもしれませんね。話のあとは質問のセッションにさせてください、では、僕の名前って何から来たのかわかりますか？」
"สุดยอดดดดจ้าาาา" ชายใหญ่ปรบมือเสียงดังกับเพื่อนคนสนิทที่เค้าไปพึ่งพาให้ช่วยเหลืออยู่บ่อยๆ "อย่าเพิ่งนะ นายได้คันจิตัวไหนนะจงหอย" ชายใหญ่ถามทวน "ออ ขอประทานอภัยครับ ผมได้เป็นตัวที่ 168 ของ Joyo Kanji คือตัวนี้ครับ 芽 อ่านแบบองโยมิได้เป็น 'กะ' อ่านแบบคุงโยมิได้เป็น 'เมะ' แปลว่าตาไม้ครับ" จงหอยตอบคำถาม "เป็นไงครับพี่กลาง อร่อยไหมครับ โหย๋ว" จงหอยถามพร้อมทำท่าแร้ป
"หวานดีครับ ได้กลิ่นหอมเย็นด้วยนะ" ชายกลางตอบ
"งั้นต่อไปผมขอเลือก เหล่าเทียนละกันครับ" จงหอยไม่พูดพร่ำทำเพลง เลือกผู้เล่าคน (หรือหลายคนในกรณีนี้) สำหรับพรุ่งนี้ "ทำไมกันละ!!!" เหล่าเทียนต่างทำท่าฉงน "เผื่อได้ได้ยินเรื่องเล่าจากใต้ห้องนอนพี่ทองช่วงที่ผมไปดูสวนหย่อมระเบียงดอกไม้กับพี่หญิงใหญ่น่ะสิครับ ผมก็ชอบเผือกเรื่องชาวบ้านนะ โหย๋ว สนุกดี" แล้วสมาชิกก็หัวเราะสนุกสนานกับช่วงเวลาอบอุ่นที่ทุกคนได้มาร่วมวงกันในห้องประชุมใต้ห้องนอนเล็กๆใต้โซฟาห้องนอนพี่ทอง (ไม่ลืมขอกล้วยนากจากชายกลางมาลองด้วย)