วันที่ 81: MAMD-PSS: ไม้หัวโชว์สำคัญสุด ทูนบูมสำคัญเกือบสุด ภาพใหญ่สำคัญสุด เรื่องเล่าสำคัญเกือบสุด

4:21pm สวัสดีวันเกิดผมครับ ขอให้วันนี้เป็นอีกวันดีของคุณ!!! ล่าสุดก็ยังถกกับตัวเองไม่เลิกอะไรสำคัญกว่ากัน อดัมกับงานไม้หัวครับ สำคัญหมดแหล่ะ เมื่อวานผมได้วาดงาน สเก๊ตช์งานด้วยครับ เป็นฉาก ในห้องตัวเองเนี่ยแหล่ะ ค่อยๆกลับมาสเก๊ตช์โลเคชั่นมากขึ้นครับ แล้วก็ล่าสุด ทำงานชายกลางถึงประมาณนี้ครับ คิดว่าตอนที่สองจะเน้นการวาดมากขึ้น ฉาก แล้วก็ตัวละครครับ คือเรื่องเรามีแล้ว นิ่งๆ ง่ายๆเนี่ยแหล่ะพอใจแล้ว ตอนนี้ก็เหลือ อนิเมตพอได้แล้ว แล้วก็วาด โดยต้อง slow down ลงมา เก็บรายละเอียดครับใช่ ทำให้งานสมบูรณ์ขึ้นด้วยการวาดครับใช่ เพื่อให้เกิด believability แล้วก็ appeal ครับใช่ ผมว่า story, storyboard, animate ผมพอได้หมดแล้ว ตอนนี้ก็เหลือต้องลดความเร็ว ลงมาที่การวาด เสมือนเวลาวาดสเก๊ตช์ในสกบ ยังทำได้เลย ต้องเอามารวมกันครับ ที่ผ่านมา เหมือนตกม้าตายตอนจบ พอได้สตรบ หน่อย อนิเมตหน่อย ก็จะรีบปิดจ๊อบเสียแล้วน่ะครับ ครั้งนี้จะเอาใหม่ครับ พอได้ภาพใหญ่ ก็ต้องซูมเก็บภาพเล็กครับใช่ เริ่มที่ฉากให้จบก่อน แล้วก็ไปต่อที่ตัวละครครับ ถ้ามองย้อนไป อย่างงาน โปรเจคคาโกปี้ ก็ดีแล้วนะ อันนั้นคือ ตัวละครค่อนข้างสมบูรณ์เลย แต่ฉาก ยังไปได้อีก อีพีสองนี้เลยคิดว่าจะทำให้ได้ประมาณนั้นแล้วอัพขึ้นอีกด้วยการวาดฉากครับ เน้นรายละเอียดมากขึ้น ปปทีฟมากขึ้นครับ แล้วก็รวมถึงใส่ริกด้วยครับใช่

อันนี้ครับ งานสเก๊ตช์เมื่อวานครับ

ตอนนี้ที่คิดคร่าวๆสำหรับงานไม้หัวโชว์ต่อไปคือ

EP 3. ตอนญญ ปะทะ ดอกดาวเรืองรอง เพื่อวาดสตรบ แอคชั่น ส่ง sao แล้วก็ใช้ฉากผสมโรงกับคลาส cgma ด้วยครับ

EP 4. อยากหยิบไม้หัวคันจิคอมิคมาเริ่มครับทีนี้ โดยจำกัดตัวเอง เช่น สี่ช็อตพอแล้ว เหมือนที่วาดคอมิคออกมา แล้วก็ หาสมดุลระหว่างการ วาด อนิเมต แล้วก็เล่าเรื่อง เน้นภาพใหญ่ครับ เน้นลองสิ่งที่ไม่เคยใช่ แล้วก็นั่นแหล่ะครับ ภาพใหญ่สคส เรื่องราว สคที่สอง

แล้วก็หวังว่าจะได้ใช้งานจาก สเก๊ตช์บุ๊ค จากแนนซี่พรีโพร ในงานโชว์ต่อๆไปด้วยครับ แล้วก็อย่าลืม กลับไปรวมงานเก่าๆ เป็น maihua archive ด้วยครับใช่

ส่วนอันนี้จะเป็นงานไม้หัวโชว์ EP. 2 ที่ทำล่าสุดครับ ยังคงอยากทำฉากให้เสร็จกว่านี้ครับ นี่แอบทำไปโดยละเลยเรื่องไทม์ไลน์อีกแล้ว ไปเปิดดูตะกี้ รัฟ สตอรี่เทลลิ่งคีย์ อนิเมชั่นตัวละคร ต้องเริ่มวันศุกร์นี้แล้วครับ ก็แปลสองอย่าง จะเลื่อนไทม์ไลน์ เพื่อลองให้งานนี้แบคกราวน์เต็มที่ดู หรือว่าจะคงไทม์ไลน์ แล้วปล่อยให้แบคกราวน์ง่ายลงครับ ผมว่าผมอยากลองทำให้เต็มที่กว่านี้ แล้วขยับไทม์ไลน์ เพราะไหนๆ เคยทำงานอัพขึ้นๆ จาก หญิงเล้ก self doubt ไป โปรเจคคาโกปี้แล้ว ผมว่ามันสำคัญหมดแหล่ะจริงๆแล้ว คือถ้าเอาแต่คิดว่าทำให้จบเพื่อจะได้เล่า แต่ถ้าการวาดของเรามันลวก มันไม่มีดีไซน์ ไม่มีความปราณีต น่ามอง ผมว่า ผมก็ไม่อยากเปิดดูบ่อยๆอ่ะ อืม ดังนั้นปฏิเสธไม่ได้ว่า ความวิจิตบรรจง (ที่มีลิมิตด้วย สุดท้ายแล้ว) ก็ยังเป็นองคืประกอบสำคํยของงานอนิเมชั่นครับ ไม่ใช่แค่เรื่องราว ถึงบอกไง

ภาพรวม หรือ ภาพใหญ่ สำคัญสุด

ป.ล. เพราะเราก็ตลกตัวเองไงครับ ตอนเห็นงานอนิเมชั่นที่เสร็จออกมาแล้ว ที่การวาดไม่ได้บรรจงขนาดนั้น ว่าแบบ ทีตอนสเก๊ตช์ตามนอกบ้านหรืออะไร ทำไมตั้งใจวาดให้เหมือนเชียว นึกออกไหมครับ แบบนี้ มันก็แบบว่า จะวาดเหมือนไปทำไม ในเมื่อ ในงานตัวเองก็ไม่เอามาใช้ จริงไหม ดังนั้นดีแล้วครับ งานนี้ ต้องรู้จักหา middle point ของการ วาดตามเรฟ ตาม reality ความเป็นจริง แต่ก็ยังคงมีการบิด สร้างสรรค์ เสริมต่อ ปรุงแต่ง เพื่อให้เป็นงานศิลปะ ที่มีความเป็นตัวเอง และจินตนาการเช่นกันครับอืม ง่ายๆคือ อย่าไปตกม้าตายตอนจบนั่นเอง อย่ารีบปิดจ๊อบแบบนั้น แก่นต้องดี เปลือกก็ต้องดีด้วย จริงๆครับ โอเค นาฬิการ้องดังจนผมรำคาญ ไปแล้วครับบาย ทำการบ้านไมค์ก่อน

Previous
Previous

วันที่ 82: “A” MMD-PSS: ทูนบูมสำคัญสุด ไม้หัวโชว์สำคัญเกือบสุด ภาพใหญ่สำคัญสุด เรื่องเล่าสำคัญเกือบสุด

Next
Next

วันที่ 80: MAMD-PSS: ไม้หัวโชว์สำคัญสุด ทูนบูมสำคัญเกือบสุด ภาพใหญ่สำคัญสุด เรื่องเล่าสำคัญเกือบสุด