ขอลงที่นี่ด้วยแล้วกัน

ไหนๆเริ่มเขียนไว้ที่เฟสบุกเพจ แล้วก็ขอมาลงตรงนี้ด้วย เผื่อเฟสบุกกลับดาว (เผื่อๆน้าไม่ได้แช่งจ้า) ด้านล่างนี้คือที่เขียนไว้ที่เฟสบุกเช้านี้ครับ

21 พ.ย. '67 7:16am เอาล่ะครับ ก่อนที่ไฟจะหมด ก่อนที่กะหรี่ปั๊บจะหายร้อน เอาล่ะ อันนั้นไม่เกี่ยว ใครแถวนี้ ไม่ก็มนุษย์ต้นไม้แถวนี้น่าจะหิว สวัสดีครับทุกคน ทุกท่าน ทุกมนุษย์ต้นไม้ด้วย ถ้าคุณแอบอ่านอยู่ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของงานนิทรรศการแล้วนะครับ กับการได้ทำความเข้าใจ การกำเนิดขึ้นของไม้หัว แต่ มันไม่ใช่วันสิ้นสุดของเรื่องราวของไม้หัวเป็นแน่ เพราะวันนี้จะเป็นวันแรก ที่ผมจะลองดู 10 นาทีจับเวลา เริ่มเขียนบล็อก แต่ว่า มาเขียนบน Facebook Page ตรงนี้แทน

จริงๆ นานนนนนน มากมาแล้ว แต่ก่อน ผมก็เคยเขียนบน Facebook นะ แต่คงเพราะตัวเองรู้สึกว่า ที่นี่ค่อนข้างจะมีอะไรให้เราเสียสมาธิเยอะ วอกแวก เลยทำให้ไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ แต่ตอนนี้รู้แล้วว่า เราคงต้องแวะมาเขียนไว้ตรงนี้ เพื่อจะได้ทำให้งานเราเข้าถึงผู้คนได้มากขึ้น เหมือนที่ผู้คนอุตส่าห์แวะมาหาผมที่งาน ซึ่งผมก็ซาบซึ้งแล้วก็ดีใจ ขอบคุณมากๆ ผมคงจะเขียนอะไรที่คล้ายๆกับบล็อกการขอบคุณที่ทำให้เรื่องราวของไม้หัวลึกซึ้งขึ้น ตอนที่กักตัวอยู่บางใหญ่ แต่ครั้งนี้ คงจะเป็น 1 บทเรียน หรือว่า 1 คำอวยพร หรือว่าคำแนะนำ เรียกว่าอะไรดี เขียนไปก่อน 1 something ที่เพื่อนมิตรไม้หัว ทักมาที่งาน แล้วทำให้ผมสนใจ อยากจะมาปรับปรุง หรือพัฒนา หรือค้นหาต่อในงานแล้วกันครับ (ซึ่ง ก็เป็นสิ่งที่ต้องเตือนสติตัวเองนะ ถึงมิตรไม้หัวจะพูดมา ก็ไม่ได้แปลว่าเราต้องทำตามเสมอไป เพื่อคงความเป็นตัวเองเอาไว้ แต่ เราก็ขอบคุณ​และยินดีจะได้ทดลอง กับสิ่งที่เราฟังแล้วรู้สึกเห็นด้วย หรือว่าบางทีอาจจะไม่เห็นด้วย แต่รู้สึกท้าทายก็ตาม)

อย่างกรณีโพสต์นี้ ก็คือเรื่องของ สี ครับ ประเด็นนี้น่าสนใจมาก จริงๆแล้ว เรื่องสี เป็นอะไรที่แต่ก่อนเลย ผมก็ไม่ค่อยได้ใช้ ไม่ใช่อะไร มันรู้สึกว่า วาดจบแล้วก็คือได้แล้ว ประมาณนั้น เราอาจจะ พอใจเร็วไปหน่อย วะฮ่า ก็คือตั้งแต่สมัยวาดพอเทรต ตอนที่วาดเพื่อนๆ หรือว่าวาดให้คนอื่นบ้างก็จะมีน้อยมากนานๆทีที่มีการลงสีอะไรแบบนี้ คือผมจะไปสนใจเรื่องว่าการให้ชีวิตภาพก่อนมากกว่า แต่ก็ นั่นแหล่ะครับ อาจจะเพราะไม่ได้มีโอกาส หรือว่า ไม่กล้าที่จะวาดให้จบเต็มภาพด้วยล่ะมั้ง เลยทำให้ไปไม่ถึงจุดของการ ตกแต่งหน้าเค้ก หรือการลงสีในความหมายของผม

คือตอนนั้นเนี่ยนะ หลายปีก่อน ช่วงที่ผมอาจจะเขียนงาน ใหม่ๆ เริ่มวาดการ์ตูนมั้งนะ แล้วเริ่มลงสี พอส่งให้พี่พีรชัชดู (นามสมมติเพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัว วะฮ่า จะทำได้นานเสียกี่น้ำ) พี่แกบอกว่า ชั้นชอบสีๆของแก อะไรแบบนี้ ผมก็ ตั้งแง่สิ ด้วยความที่เราสนิทกัน ว่าไม่จริงหรอก เธอก็ชมชั้นไปเรื่อย ประมาณนั้น จนกระทั่ง ผมก็จะได้ยินคนอื่นค่อยๆทักเรื่องนี้มาครับ จนมาที่งานนิทรรศการกำเนิดไม้หัวเนี่ยแหล่ะ ที่หลายคนจะดูว้าวกับภาพลงสีขนาดใหญ่ art print ของผมมากๆ ที่ผมเลือกเอา ภาพบางชิ้นจากงานบล็อกกักตัว มาสแกนลงสีครับ

ล่าสุด เพื่อนสาวเมื่อวานที่มา ก็บอกว่า สีของผมมันดูเหมือนไม่มีเชื้อชาติ คือประมาณว่าดูไม่ออกว่าเป็นคนจากที่ไหนวาด ประมาณนั้น เอ้อ น่าสนใจมากนะ

เดี๋ยวมาเขียนภาพประกอบโพสนี้ดีกว่า ว่า หญิงเล็กจะชอบใช้สีแนวไหน สีที่เป็นเหมือน pallette ของเธอจะเป็นประมาณยังไง ก็ดีนะ โพสเล่าเรื่องเบื้องหลังการทำงานไม้หัว แล้วก็วาดภาพเรื่องราวไม้หัวให้คุณดูไปด้วย โอ้โห เป็นไงคุ้มไหมครับ นี่ผมยังเขียนแบบฟรีไรต์อยู่นะ มันเลยไหลออกมาเยอะแบบนี้ นั่นไง เสียงนาฬิกาเตือนแล้ว สิบนาทีแล้ว ขอให้ผมเขียนที่นี่ไปได้เรื่อยๆนะ อย่างน้อยก็ 21 วันแล้วกันเอ้า!!!