ม.น.จ.ด.

“ยังไม่นอนเหรอคะพี่ชายใหญ่” หญิงใหญ่ถามชายใหญ่ขณะที่เธอขึ้นบันไดถึงชั้นสอง แล้วจึงสังเกตเห็นพี่ชายคนโตของบ้านกำลังนั่งเขียนๆจดๆอยู่กับสมุดโน้ต “ยังจ้ะหญิงใหญ่ เพราะว่าพี่ต้องช่วยพี่ทองแพลนงานใหม่อีกทีนึง เพราะว่าวันนี้เท่าที่ดู ก็กลายเป็นว่ากว่าจะเสร็จงานภารกิจประจำวันก็ไปโน่นแล้ว บ่ายโมงกว่า เอาจริงๆ พี่ว่าพี่ทองแค่เขียนบล็อกกับทำสติกเกอร์ไลน์หนึ่งชิ้น ก็ใช้เวลาเกือบหมดวันไปแล้ว” หญิงใหญ่เดินเข้าไปใกล้ชายใหญ่เพื่อมองดูตารางงานของทอง “จริงด้วยนะคะ นี่ยังไม่นับเวลาที่พี่ทองจะต้องติดต่อเพื่อนๆด้วย เพื่อไม่ให้ตัวเองตัดขาดจากโลกภายนอกจนเกินไป” หญิงใหญ่เป็นกังวลแทนทองในเรื่องของการรักษาความสัมพันธ์กับครอบครัวแล้วก็เพื่อนฝูงในช่วงกักตัวอยู่คนเดียว “พี่ว่าส่วนนั้นพี่ทองก็ทำได้โอเคแล้วนะ มีวันนี้ที่พี่ว่าพี่ทองอาจจะติดใช้เวลาเปิดดูคลิปตัวเองร้องเพลงนี่สิ นานอยู่เลย” หญิงใหญ่หัวเราะ “ฮ่าๆ อันนั้นความสุขของพี่เค้าจริงๆนะคะ คงต้องยอมปล่อยให้เค้าบ้าง จะว่าไป วันนี้ใหญ่เห็นเหมือนพี่ทองมีเพื่อนแวะเอาของมาให้ด้วย ได้ยินจากชายเล็กว่าเป็นเหมือนน้ำมันหอมระเหยเหรอคะ ใหญ่อยากขอลองดูหน่อย เผื่อเอาไปฉีดให้บรรยากาศทำงานชั้นล่างดีขึ้น พี่ชายใหญ่ทราบมั้ยคะว่าขวดนั้นอยู่ที่ไหน”

“ออใช่ ขวดนั้น พี่ก็ยังอยากรู้เลยว่าเป็นกลิ่นอะไร พี่เอาไปเก็บไว้ให้ในห้องนอนพี่ทองแล้วล่ะ ฝากหญิงใหญ่ดูแลตรงนั้นแทนหน่อยนะจ๊ะ พี่ต้องขอเวลาวางแผนต่อแล้วล่ะว่างานผ้าใบพี่เจนจะเสร็จเมื่อไหร่ได้" ชายใหญ่หันมายิ้มให้น้องสาว แล้วจึงพึมพำอยู่กับตัวเอง ยกนิ้วขึ้นมานับอะไรสักอย่าง หญิงใหญ่พยักหน้าเป็นการสวัสดีพี่ชาย ก่อนจะเดินต่อไปยังห้องนอนทองซึ่งอยู่ติดบริเวณพื้นที่โล่งชั้นสองซึ่งชายใหญ่นั่งอยู่เมื่อครู่

“อ้าว ชายกลางอ่านอะไรอยู่จ๊ะ” หญิงใหญ่ว่าประโยคจำเป็นเมื่อเจอน้องชายคนกลางของบ้าน “ผมอ่านย.จ.ด.อยู่ครับ น่าสนใจมากเลย ผมเคยรู้จักงานของโรอัลด์ ดาห์ลก็อย่าง พี้ชยักษ์ หรือ โรงงานช็อคโกแล็ตมหัศจรรย์ ตอนที่ดูหนังกับพี่ชายใหญ่ แต่ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้เลยครับ พี่ทองเค้าสั่งมาจากร้านหนังสือออนไลน์ล่าสุดครับ” ชายกลางตอบ “น่าสนใจยังไงจ๊ะ” หญิงใหญ่ถามด้วยความสนอกสนใจ เธอมีความสุขเสมอเวลาได้ฟังว่าพี่น้องแต่ละคนกำลังคิด หรือทำอะไร “อย่างแรกก็ภาษาครับ นี่ผมเพิ่งอ่านไปได้นิดเดียว แต่ว่า นักเขียนเค้ามีการบัญญัติคำศัพท์ที่ใช้ในหมู่ยักษ์ ซึ่งจะผิดเพี้ยนไปจากการสะกดตามภาษามนุษย์ อ่านแล้วก็ได้อรรถรสที่แปลกออกไปดีครับ เดี๋ยวผมอ่านเสร็จผมจะไปแชร์พี่ทอง พี่ทองจะได้เอาไปลองเขียนงานตัวเองบ้าง” “น่าสนุกจริงๆด้วย” หญิงใหญ่ขัดขึ้น “ใช่ครับ แล้วก็ผมก็ชอบในความแปลกประหลาดของเนื้อเรื่อง เช่น การที่ยักษ์พยายามอธิบายว่าเนื้อคนของแต่ละชาติรสชาติแตกต่างกันยังไง ซึ่งบางคนมีรสชาติเหมือน หมวก หรือไม่บางทีก็ไปเหมือนกับอะไรที่อ่านไม่เข้าใจอย่าง เค้าบอกว่าชาวอังกฤษมีรสชาติเหมือนกับ คร็อดสกอลล็อพ (Crodscollop) ซึ่งพอเปิดไปอ่านคำอธิบายที่ท้ายเล่ม ก็จะแปลว่า อาหารที่รสชาติอร่อย เป็นไงครับ แปลกดีไหมครับ” ชายกลางหัวเราะ “แปลกแบบที่พี่ทองชอบเลยล่ะพี่หญิงใหญ่ว่า”

หญิงใหญ่ยิ้มให้น้องชายเป็นสัญญาณบอกให้น้องกลับไปอ่านหนังสือได้ แล้จึงมองไปรอบๆห้องแล้วก็เจอขวดน้ำมันหอมระเหยจากพี่มด เพื่อนพี่ทองวางอยู่ในถาดวางของติดกับหัวเตียง หญิงใหญ่อ่านฉลากของขวดแล้วก็ประทับใจกับคำว่า เขย่าๆ เรียกสติมาอยู่กับเรา หญิงเล็กต้องชอบคำนี้มากแน่ๆ เธอคิดในใจ

“พี่ขอลองฉีดหน่อยนะจ๊ะชายกลาง เดี๋ยวพี่จะได้เอาไปลองใช้ให้พี่ทองที่ชั้นล่าง” ว่าแล้วหญิงใหญ่ก็รวบรวมกำลัง กดมือทั้งสองลงบนจุกเหนือขวดให้ยุบลง ฟู้ดดดด เสียงของสเปรย์ทำงาน แล้วก็พ่นละอองฝอยออกมาจากขวด กลิ่นหอมของน้ำมันทำเอาชายกลางถึงกับต้องละสายตาจากหนังสือที่เค้าอ่านอยู่ “กลิ่นเหมือนขนมเลยครับ กลิ่นหวานๆ” ชายกลางให้ความเห็น “จริงด้วยจ้ะ หอมมาเลยเนอะ เพื่อนพี่ทองคนนี้น่ารักจริงๆ อ๊ะ ดูผมใบไม้ของพวกเราสิ ท่าทางจะมีความสุขสุดๆ” หญิงใหญ่ชวนน้องชายให้มองดูใบไม้ที่เป็นเสมือนผมของพวกเค้า เริงระบำกันท่ามกลางกลิ่นหอมของสเปรย์

“พี่ทองต้องชอบแน่ๆเลยครับ เพราะช่วงนี้พี่ทองก็ยังไม่ได้ซื้อน้ำหอมขวดเก่งจากร้านสาระ ที่เป็นกลิ่นประมาณวนิลลาซักทีเลย เค้าคงอยากได้อะไรที่เป็นกลิ่นหวานๆแบบนี้” ชายกลางพูดจบก็ลงมืออ่านหนังสือต่อ หญิงใหญ่จึงเดินหอบขวดน้ำยาลงไปชั้นล่าง ซึ่งตอนนี้ทองกับหญิงเล็กกำลังง่วนจัดการให้สติกเกอร์ขยับได้ชิ้นแรกหลังจากนานหลายเดือนเกิดสักที

“แย่แล้วๆๆๆๆๆ ไม่ทันไปอีกวันแล้ว ทั้งๆที่วางไว้ว่าจะทำให้ได้วันละชิ้นแท้ๆ ทำไมนะทำไม” ทองเริ่มโวยวายด้วยความว้าวุ่นใจ “ใจเย็นๆก่อนนะคะพี่ทอง อย่าลืมที่จะสนุกไปกับกระบวนการสิคะ จำได้มั้ยคะ กับบล็อกเก่าๆของพี่ทองด้วย เสียแผนไม่เสียใจนะคะ เราก็แค่เริ่มใหม่เท่านั้นค่ะ “พี่ก็เข้าใจเรานะ แต่ว่านี่มันก็ผ่านมาหลายวันแล้ว แล้วไหนพรุ่งนี้พี่ก็อาจจะต้องสลับทำงานให้พี่สาวด้วย ไม่นับที่ว่าพี่รู้สึกว่าช่วงหลังๆนี้การเขียนบล็อกมันเริ่มไม่ลื่นเหมือนเดิม โอ้ย ไหนจะต้องจัดของกลับบ้านอีก แล้วไหนจะเรื่องสมัครร้องเพลงอีก แล้วนี่ในใจพี่ก็ยังกระวนกระวายอยากจะเปิดคลิปที่ร้องเพลงเมื่อคืน เลือกได้หรือไม่ ดูอีก โอ้ยย แย่แล้วๆๆๆๆ”

ฟู้ดดดดดดด~ หญิงใหญ่โผล่มาจากด้านหลังของทอง พร้อมกับฉีดสเปรย์หอมระเหย ทันใดนั้นสีหน้าทองก็เปลี่ยนทันที ราวกับทองได้ย้อนวันไปเป็นเด็กอ้วนที่ได้กินไก่ทอดค.อ.ซ. “ต้องขอบคุณพี่มดนะคะพี่ทอง กับกลิ่นหอมธรรมชาตินี้ ที่ขวดเค้าก็บอกค่ะว่า เอาไว้ ชุบชีวิตอากาศและกลิ่นในห้อง หวังว่าพี่ทองจะกลับมาได้สติอีกครั้งก่อนนะคะ” ทองอึ้งไปสักพัก “พี่มดนี่เป็นม.น.จ.ด.จริงๆเลยนะคะ” ทองแล้วก็หญิงเล็กต่างทำหน้าฉงนสงสัย “ฮ่าๆ ใหญ่คุยกับชายกลางมาค่ะ เค้าอ่านหนังสือเล่ม ย.จ.ด. ยักษ์ใจดี อยู่ค่ะ เลยเกิดไอเดียเล่นคำซักหน่อย มนุษย์ใจดีไงคะ ขับรถมาตั้งไกลเพื่อส่งกลิ่นดีๆแบบนี้ให้พี่ทอง” หญิงใหญ่เฉลย “ขอบคุณมากนะจ๊ะหญิงใหญ่ จริงเลย พี่ก็ขอบคุณพี่มดมากๆเลย งั้น วันนี้พี่ว่าพี่ก็คงจะทำได้มากสุดก็คือเตรียมไฟล์สำหรับเข้า Illustrator พรุ่งนี้ ขอบคุณหญิงเล็กด้วยนะจ๊ะที่ช่วยพี่รีทัชให้ภาพสะอาด” หญิงเล็กยิ้มแทนคำว่าไม่เป็นไรค่ะ

ฟู้ดดดดดดด~ “มาค่ะ พักค่ะ” หญิงใหญ่ฉีดน้ำหอมอีกครั้ง ก่อน จะบรรจงเปิดถุงคุ้กกี้ Cookie Cottagie ที่ส่งมาจากแม่ของทอง แล้วก็แจกจ่ายเสบียงช่วงเย็นให้พี่น้องทั้งสอง