เช้านี้เอาใหม่

6:15am จะขอเริ่มต้นวันด้วยการวาดรูปไม่ดูแบบ ก่อนเลยอย่างน้อยสิบนาทีครับ แม้ใจจะอยากทำเจมส์ เรียน แบบฝึก เลคเชอร์ ฟีดแบค อยากบิด อยากคล็อกกี้ อยากเทรส อยากมังงะคะระ อยากพิมพ์ระบาย อย่างนั่งคิดเฉยๆ แต่ตะกี้ตื่นไม่นานแล้วก็รดน้ำต้นไม้แล้วก็พอแล้ว เริ่มทำสิ่งที่สำคัญที่สุดก่อน คือวาดรูปไม่ใช้แบบ เริ่มจากสกิลนี้เลย ตรงๆ จบครับ เดี๋ยวมารายงานผลอีกทีสวัสดี

6:32am มาแล้วววว ฟินมากครับ พอได้ทำแค่สิบนาที แต่เริ่มจากสิ่งที่สำคัญสุดจริงๆมันฟินมากกก สุดท้าบกลายเป็นผมค่อยๆเทรซไปสองรอบ หาโครงสร้างก่อนน่ะนะ ฟังเสียงฝนตกไปด้วย จาก spotify น่ะนะได้มาประมาณนี้ ตอนนี้ได้ว่า หัวต้องคิดไปด้วย ตอนที่เราวาด ตั้งแต่ตอนที่เราสังเกตด้วยเลย วงกลมตรงขาอยู่ตรงนี้นะ แถวๆตาตุ่มนะ เป็นต้น หรือว่า วาดไปให้เส้นชัดนะ ให้จำได้นะ จำผิด ดีกว่าจำไม่ได้เลย คิดแบบนี้ครับ ความจำก็ต้องฝึกเหมือนกัน ต้อง deliberately ฝึกอ่ะความหมาย ผมพยายามเทียบกับการฝึกจำคันจิ ผมก็ต้องคัดหลายๆรอบ ผมมีแฟลชการ์ดด้วยซ้ำ ต้องพยายามจำด้วยเรื่องราวจำได้ไหม งัดทุกเทคนิก แล้วก็ต้องวาดเส้นเดียวมั่นๆจริงไหม แล้วค่อยมาเปิดตรวจมาเป็นไง โอเคไหมอะไรแบบนี้ นี่ตอนแรกกะจะไปต่อที่เจมส์หรือว่า gesture แล้วนะ แต่ว่ายังไม่ได้สิ เรายังไม่ได้ลองปิดแบบเลย เห็นไหม จะมั่วอีกแล้ว สิบนาทีที่สอง ให้ลองฝึกวาด โดยวาดข้างๆแบบก่อนดีกว่าใช่ ปิดแบบคน แล้ววาดตามโครงสร้างที่เราขึ้นมา (ต่อจากนี้จะเรียก simple shapes พวกนั้นว่าโครงสร้างเลยละกัน ให้ง่ายต่อความจำ ความเข้าใจน่ะ) ขั้นที่สามค่อยสิบนาทีปิดแบบหมดน่ะ นี่ถึงจะเรียกว่า 1 เซ็ทได้น่ะใช่ มีสิ่งที่อยากทำต่อจากนี้เป็นสเต็ปไปเพิ่มก็คือว่า จำกล้ามเนื้อเพิ่ม หรือว่าลองทำแบบนี้กับรูปอนิเมะของศิลปินคนอื่น ฝึกจำ หรือว่า ลองทำแบบนี้กับไม้หัวคน เพื่อจะได้เอาไปใช้วาดเล่นได้อิสระ เย้ๆ ทำไป ลองดูวันนึงจะได้กี่เซ็ท ค่อยๆเร่ิมจากหนึ่ง ดีแล้ว เอาแค่นี้ก่อน อย่าเพิ่งกระโดดไปเจมส์หรือว่าเจสเจอร์หรืออื่นๆ เดี๋ญวสกิลมันเปลี่ยน น่ะ เราต้องพยายามถางทางใหม่บ่อยๆให้สมองนี่เองน่ะตอนนี้เคนะ บายไปต่อ สิบนาทีที่สองจากสามได้แล้ว

6:56am เกือบๆจะติดคิดหลายทีครับ ไปนึกอะไร ความรู้สึกอยู่นั่น เสียเวลาไหมเล่า เอาว่าได้สิบนาทีที่สองมาแล้ว เป็นการไม่เรียกเทรสสิ เทรสมันต้องบนแบบเลย เป็นการฝึกวาดดูแบบ โมชะ 模写 ครับครั้งนี้ โดยปิดแบบนายแบบ แล้วดูแบบคือ เส้นที่วาดไว้สเต็ปแรกด้านบนแทน เส้นโครงสร้างน่ะครับ ได้มาสามชุดเพราะเวลาเหลือครับ ครั้งนี้ขีดเส้นแบบมั่นใจมากขึ้น นึกภาพปุ๊บ เขียนออกมาเลย แต่ก็ไม่ต้องรีบร้อยด้วย เขียนแบบตั้งใจเขียน เข่ายาวประมาณนี้นะ ลำตัวบิดไปทางซ้ายหน่อยนะ ต้องเห็นด้านข้างนะ 骨盤 ต้งเห็นเป็นออกสี่เหลี่ยมผืนผ้าแนวตั้งหน่อยนะ เพราะว่าเห็นจากด้านข้างนะ เท้าซ้ายต้องเห็นส่วนบนหน่อยนะเพราะว่ามุมมองเป็นแบบนั้น (ไม่ก็เท่าบิดมาหากล้อง) ใช่ คิดถึงกล้อง พูดถึงกล้อง มากขึ้นด้วยต่อจากนี้ ต้อง 意識して ออเข้าใจแล้ว คำว่า 意識 ที่ฮิเดะพูด หรือเวลาที่เจมส์ก็บอกให้ aware อะไรแบบนี้ แหม่ เราก็เพิ่งเข้าใจ เป็นเราจะบอกชัดๆเลยครับ ให้ คิดในใจ บรรยาย ท่องไว้ในใจ ตอนที่วาดไปด้วย ง่ายๆ ตรงๆแบบนี้เลยครับ โอเคนะครับทุกคน ใครที่แวะเข้ามาอ่าน ดีใจด้วยครับ นี่คือสิ่งที่ผมปวดหัวพยายามเคาะออกมา

เทคนิกที่อยากวาดจากหัวได้คือ ให้ "พูดในใจ”ไปด้วยระหว่างที่วาดครับ ง่ายๆแค่นั้น โธ่เอ๊ย!!!!!!

เดี๋ยวขอพักสักห้านาทีแล้วเรามาทำสเต็ปสุดท้ายกันครับ ก็คือวาดปิดแบบให้หมดเลย เพื่อทดสอบความจำแล้วก็ความเข้าใจครับ ดีแล้วที่มีช่วงพักหน่อยครับ ทดสอบให้เราลองลืมๆไปด้วยแปบนึง

7:28pm ไลฟ์สดมากเด้อ เอาล่ะสรุผมพักไปประมาณสิบนาทีกว่าได้ ลองเอาหัวไปเรื่องอื่น ไปเปิด hampton แทน ซึ่งก็พบว่า เทคนิกการจำภาพ เอาไปใช้ได้หมดเลย อยากเอาไปจำเวลาที่เรียนเรียนตำราด้วย เค้าพูดเรื่องทิศทางของ spine จากด้านหลัง 3/4 กับ ด้านหน้า ประมาณนั้น เราก็ต้องฝึกหัดจำ ใช่ เหมือนคันจิ เหมือนเราจะจำศัพท์ ก็ต้องวาด หลายๆรอบ แล้วก็ต้อง ปิดแบบทดสอบ แล้วก็ต้องทิ้งระยะพักหนึ่งด้วยนะ ไม่งั้นความจำระยะสั้นมันก็ทำงานสิงิ เค นี่ลองปิดไปสิบนาที ลองดู ได้แบบนี้ เดี๋ยวจบด้วยสเต็ปสุดท้ายก็คือตรวจแบบน่ะ (จะตรวจคันจิคำว่า 違和感 ด้วย ทะลึ่งลองเขียน ก็อยากผิดอ่ะ จะได้จำได้ แล้วก็อยากเขียนว่า 見比べる แต่แม่มนึกคุราเบรุไม่ออกเลย วะฮ่าๆ)

จะฝึกจำได้ มันต้องได้ลองวาด เขียน พูด ให้ผิด เพื่อจะได้จำจริงๆ เข้าใจละ การจะเริ่มจำ มันเกิดจากโมเมนต์ที่ รู้ตัวว่า เราจำไม่ได้ เราจำผิด ตรงนั้น ดังนั้น เราต้องพาตัวเองไปอยู่จุดนั้นให้ได้ก่อน คือ ลองวาด แล้วตรวจ พอผิด ก็ให้ลองวาดใหม่ ใช่

ต้องมีสเต็ป 5 แล้วแบบนี้คือ หลังจากตรวจแบบเสร็จ เราต้องวาดใหม่ เพื่อไม่ให้เราผิดซ้ำที่เดิมอีกใช่ นี่ถึงจะเรียกว่าจำได้จริงๆ เหมือนการที่เราจำภาษาไทยได้โดยไม่ต้องนึกต้องคิด มันหนักหนาเอาการงี้แหล่ะ ก็เราไม่ได้จะรอให้มันจำได้โดยธรรมชาตินี่ แบบนั้นมันก็คงใช้เวลา แต่เรารอไม่ได้แล้ว เราต้องการทำงานด้านนี้ ดังนั้น ฝึกเข้มพิเศษไปเลยทุกวัน ตอนนี้คำถามคือ ตรวจสเต็ป 4 เสร็จแล้วเราจะวาดใหม่ตอนไหน วาดทันทีเลย ปิดแบบใหม่ ทดสอบความเข้าใจหลังการตรวจ หรือว่า เราจะรอสักระยะของวันนี้ แล้วลองใหม่ตอนบ่าย ตอนเย็น อืม ก็น่าสนใจ เป็นการค่อยๆทิ้งระยะไง แล้วก็จริงๆ น่าจะลองอีกทีพรุ่งนี้ด้วย คือพรุ่งนี้ เริ่มวาดหนึ่งโพสใหม่ แล้วก็เอาโพสของวันก่อนมาด้วยไง เหมือนแบบ ของใหม่ก็สร้าง ของเก่าก็ทบทวนไม่ให้ลืม แบบนี้ แล้วของเก่ามันก็จะจำได้ง่ายขึ้นๆๆ เพราะบ่อยขึ้น แล้วของเก่าก็จะไปประสมกับชิ้นส่วนใหม่ๆได้ด้วยเหมือนกัน ดีจะตาย นี่สิ คือการค่อยๆเพิ่ม visual library ของจริงน่ะ ใช่

เอ่อคือ ไม่ต้องรอสเต็ป 5 ครับ สเต็ป 4 การตรวจแบบ ผมก็ไม่ไหวละ มันยาวไปหน่อยละ เดี๋ยวเยอะไป เครียดไป เหนื่อยไปมันจะทำระยะยาวไม่ได้นะ พอก่อนๆ ดีแล้ว จะได้ฝึกทิ้งระยะไปด้วย เดี๋ยวค่อยกลับมาตรวจแบบกันอีกทีครับ (ตรวจคันจิด้วยนะ วะฮ่า) ไปพักออกกำลังกายก่อนครับ บาย

4:33pm วาดชายใหญ่มาครับ ตื่นเต้นต่อไปจะเรียนเจมส์ แล้วก็ สี่อย่างตอนนี้ในหัวคือ สิบนาทีทำไปทีละ ชอบมาก เวิร์คมากตะกี้จัดห้องเป็นชมได้ด้วยการจัดเวลาไปทีละสิบ แล้วก็ แปดรูทีน แล้วก็ คดคว แล้วก็ สะสาง ใช่ จบแล้วน่ะ แล้วก็ ค่อยกลับไปทำแบบฝึก วาดปิดแบบด้านบนที่เริ่มไว้ต่อให้จบด้วยวันนี้ คงต้องไปกินข้าวกับเพื่อนตอนเย็นก่อนน่ะ แล้วก็ นั่นแหล่ะ แปดรูทีนทำอีกด้วย เท่าที่ทำได้ ค่อยๆบิ๊วรูทีนไปน่ะงิ คดควเสร็จไปหนึ่งโพสจากสาม งานคิโนะก็ยังไม่ได้ทำ อันนั้นส่งภายในสิ้นเดือนยังมีเวลาน่ะ โอเคนะ ตอนนี้ไปดูเลคเชอร์เจมส์หกก่อนดีกว่า หรือว่า ฟีดแบก สี่ กับ ห้า ก็น่าดูเหมือนกัน จับเวลาสิบนาทีเริ่มจากของเราก่อนเลยน่ะงิ

สิ่งนึงที่ดีมากนะคือจับเวลาสิบนาที โอเคพูดแล้ว แล้วก็คือการจำกัดตัวเอง เปิดเรฟไว้แค่สี่พอคือ เรฟคนนายแบบหนึ่ง เอาไว้ศึกษากล้ามเนื้อ จากคนจริง แล้วก็เรฟที่เป็นอนิเมะไว้ศึกษาสไตล์ครับ แล้วก็มีเรฟที่เอาไว้ดูกางเกงในด้วยว่าหน้าตายังไง แบบนี้ เย้ๆ ใช้ไปประมาณยี่สิบนาทีได้มั้งนะ ไม่แฮะ จับเวลาไปประมาณ 50 mins อืมมมมม โน้ตไว้ พักก่อน บาย

5:26pm ทำคดควให้เสร็จจะได้ทำเจมส์ ว้ากๆๆๆๆๆ ได้แล้วครับโพสที่สอง ครั้งนี้ทำให้ลีนขึ้นกว่าเก่าอีก ฝึกแค่สังเกต ตามือพอ มีพยายามพูดในใจไปด้วย ว่าขาอยู่ตรงนี้นะอะไรแบบนี้ เออใช่ ยิ่งพูดก็ยิ่งจำได้ไหมนะ พูดในใจ ก็คือความคิด เข้าใจแล้ว อาจจะต้อง พากษ์สิ่งที่เราวาดเพิ่มเติมหลังจากนี้ ก็คงเหมือนที่การที่เราพูดภาษาต่างประเทศเก่งก็เพราะเราได้พูดบ่อยๆไง เหมือนกัน อันนี้ ถึงแม้จะยังวาดตามแบบ แต่ก็ให้บรรยายไว้ในใจด้วย จะได้เป็นการเพิ่ม คำศัพท์ของการสังเกต เชื่อม มือ ตา สมอง (คำพูด = ความคิด = จินตนาการ) เข้าหากันไง ใช่แล้นนนนนนนนนน เก่งมาก ครั้งนี้คือเปิดแค่เรฟคนจริงที่คิดว่าเท่ห์แล้วก็เรฟอนิเมะไว้ดูเป็นแบบลายเส้นหน่อยหรือว่าดูเป็นไกด์ว่าเค้า simplify anatomy ลงมาประมาณไหน แต่เราไม่ได้ใส่เงานะแล้วก็นั่นแหล่ะ ยังคงมีความอยากจะฝึกจำไปด้วย พร้อมๆกันแต่ว่า ใจเย็น อย่าละโมบมาก ไปทีละสเต็ป เอาสกิลการสังเกตก่อนตอนนี้ ทำให้ทันก่อนด้วย

เอาวะ รูปถัดไปลองละกัน ปิดแบบด้วย ฝึกไปพร้อมๆกันใช่ ลองดูๆ รูปที่สามสุดท้ายน่ะ ให้ลองวาดออกมาแล้วก็ปิดแบบวาดเองจากหัวด้วย ค่อยๆให้สกิลมันทับซ้อนกันไปเรื่อยๆ บูรณาการเข้าหากันเรื่อยๆประมาณนั้นน่ะงิ

กังวลมากตอนนี้ อยากวินสโลว์ ซีจีเอมเอ มังงะคะระ แฮมป์ตันมาก อยากจำ เข้าใจ อนาโตมี่มากกว่านี้ๆๆๆๆ ต้องหาเป้าหมายไว้ ไม่งั้นวิ่งไม่จบเหนื่อยนะ โฟกัสที่วาดปิดแบบได้ก่อน แล้วก็ทำตามรูทีนแปดที่วางไว้ ใจเย็นๆ เดี๋ยวได้เรียนตำราแน่ๆๆๆ อย่าลืมโหนดอื่นอย่าง เจสเจอร์ประจำวัน หรือว่า แบบฝึกเจมส์ ด้วยเป็นต้น หรือว่างานเทรสเป็นต้น

Previous
Previous

อรุณสวัสดิ์

Next
Next

สักนิดสักหน่อย