ช่วงเมื่อวานวันนี้เน้นรวบรวม จัดระเบียบ งาน ตัวละคร โลก เรื่อง ไม้หัว เย้เย แล้วก็ดู อาริสุ!

3:49pm วันนี้เริ่มจับทางตัวเองได้ ไม่ง้อเพื่อน ง้อคนอื่น คอยโทรไปเวลาเหงาหรือว่าเบื่อครับ เหงาเบื่อก็ไปหยิบ อารีสุมาดูเสียเลย แล้วก็พอทำงานก็ทำสิ่งที่คิดว่าตัวเราเองควรที่สุดก่อน ก็คือการจัดระเบียบ รวบรวมงานครับ ตอนนี้ใช้ชีวิตเหมือนตอนอยู่ลอนดอน ตอนนั้นยังอยู่รอดได้ (แน่นอน เพราะโดนจำกัดด้วยแหล่ะ ว่าไม่มีใครให้คุย มันเลยหมดโอกาสเม้ามอยครับ ก็ต้องทนโฟกัส หรือว่าหาทางออกช่วยตัวเองเอา) เอาว่าเมื่อวานวันนี้เน้นจรบงานครับ อาจจะเพราะเริ่มจากคลาส Prep Your Show ของ PCT ทำให้ผมเริ่มกลับมา โยง สรุป หาภาพรวม เรื่องราว ไม้หัว งานและเพื่อนรักของผมที่ผมยังไม่มีโอกาสได้ทำเท่าไหร่ครับ (ผลัดไปเป็นกิจวัตร) จนต้องได้มาทำ รวมถึงเมื่อวานก็ทำพรีเซนต์หญิงใหญ่ด้วยครับ (เหมือนจะเมื่อวานนะ) วันนี้เลยได้เริ่มเอางานไม้หัวมาแปะผนังครับ คือถ้าไม่มีพวกเค้าบนผนัง ผมก็จะลืม หรือว่า get distracted ไปง่ายๆจริงๆ แล้วก็เริ่มทยอยเอางานที่เกี่ยวข้องกับแต่ละตัวละครลงในหน้าทะเบียนบ้าน ออ แล้วก็จำแนกสิ่งมีชีวิตตัวละครของจักรวาลไม้หัวออกให้เป็นกลุ่มย่อยๆด้วยครับใช่ๆ (เห้ย นี่สินะ ความบ้าคลั่งอนุกรมวิธานของเราตั้งแต่ตอนมัธยม) มีความคิดว่าจะเริ่มจากการรวบรวมตัวละครก่อนครับ ค่อยไปต่อที่โลก เรื่องราว งาน ประมาณนั้น ค่อยๆทำไป คิดไปคิดมา อย่างงาน GIF จะไว้หน้า work by category or grouped by characters like put those about YY to YY page or not, well, let’s choose one method right? JUST DO IT, JUST MAKE A DARN DECISION เพราะสุดท้ายถ้าไม่ชอบ ก็เปลี่ยนได้ ต้องคิดแบบนี้ ช่ายยยยย (ชายใหญ่คงปลื้มใจ) เอาว่าเดี๋ยวขอจดก่อนมีจะอวดอะไรบ้างในบล็อกนี้

• วอร์มมือเช้านี้ ได้วาดหญิงใหญ่

• watsak wall เป็น การสร้างแรงบันดาลใจแล้วก็สรุปตัวละครหลัก ห้าไม้หัวเพื่อนผมเองงง ที่ไม่เคยไปไหน ช่าย

• อวดงานญญที่ส่ง project city เมื่อวาน

• แล้วก็อวดงาน condo sketch (not cafe sketch cause I want to fifth floor instead)

• สรุปกับตัวเองวันนี้จะไปต่อกับแผนวันนี้ยังไงดี (compo study? project city with prep your show? read some books? sao intro lesson 3? p’jane work? cafe sketch? print new calender?)

• ที่แน่ๆพรุ่งนี้เช้า หกโมง มีคุยกับ SAO เรื่องการเรียน storyboarding ครับอืม

ปล.​ เวิร์กนะ คิดเสียว่าตอนนี้เราเรียนอยู่ลอนดอน อ่ะ มันจะได้ยกความกดดันหายไปคือ นี่คือชีวิตเรา เวลาของเรา ทำไงก็ได้ตามที่เราต้องการเนี่ยแหล่ะ ตอนนี้เรากำลังจะต้องเน้น

• รวมงาน จัดระเบียบเพื่อต่อยอด

• ทำไม้หัวคันจิอนิเมเต็ดโชว์ คพบบให้จบ แล้วก็เรื่องต่อๆไปกับ PCT

• แล้วสุดท้ายก็เรียน storyboard ตลอดปี 2023

• แล้วก็จะมีเรื่องเงินๆทองๆ คือทำงานให้พี่สาวแล้วก็ จ่ายบัตรเครดิต เรื่องเงินๆๆๆๆ น่ะครับ อีกเรื่อง

แล้วก็จงเอางานไม้หัวมาจัดระเบียบ แปะผนัง เขียนลง DDT สมุดโน้ต หมุกมุ่นกับสิ่งที่เราชอบเสียซะ กับการเล่าเรื่องงงงง กับการให้ชีวิตตัวละครใช่แล้ว แล้วก็ทำตามแผนต่อไปอืม จัดที่เว็บด้วย แล้วก็ icloud, procreate, evernote ประมาณนี้แล้วก็งาน physical as well

ออ แล้วก็เรื่องสุดท้ายพอดีเมื่อวานวันนี้ดู Alice in Borderland ครับ SPOILER ALERT เตือนแล้วนะ ถ้าไม่อยากโดนสปอย อย่าอ่านต่อเลยนะครับ เดี๋ยวเวลาดูแล้วจะไม่สนุก เพราะผมอาจจะเล่าใจความบางอย่างที่สำคัญของเรื่องออกไป!

*

*

*

*

เตือนแล้วนะ ถ้าไม่อยากรู้ก่อนจนเสียสนุกกับ Alice in Borderland Season 2 หยุดอ่านเถิดนะครับ ขออภัยด้วยครับ!

*

*

*

*

ก็คือว่า สองเรื่องแล้วกันจริงๆตื่นตันมาก สามเรื่องแล้วกัน อุซางิพูดคำเท่ห์ๆที่อาจจะเลี่ยนๆแต่มันไม่เลี่ยนแล้วก็รู้สึกสมจริง กินใจมาก แล้วก็ปลื้มความอลังการของ production ของตอน 7 ตอนเปิดมา แล้วก็ ปลื้มตอนจะจบของ ตอน 7 ตอนที่อะงุนิโผล่มา ก็เรื่องแรกก็ตอนที่อุซางิ ชักชวนคนให้มาทีมฟ้าน่ะครับ คือผมว่าเค้าจะพูดอะไรที่ค่อนข้าง เชยๆ ธรรมดาๆมาก ก็เรื่องความหวังนั่นแหล่ะ ของแบบนี้ ผมว่ามันยากจะ ที่จะมาบอกกันให้อีกคนที่หมดหวังแล้วกลับมามีได้ แต่การแสดง แล้วก็สิ่งที่เค้าพูดมันน่าเชื่อมากๆ การที่อุซางิบอกว่า เค้าเคยหมดหวัง (แต่ก็เป็นอะริสุนี่แหล่ะที่ให้ความหวังเค้า ของแบบนี้ มันเหมือนการต่อคบเพลิงจริงๆนะครับ) เอาว่า เค้าพูดว่า เค้าอยากกลับไป เพราะว่าเค้าคิดถึงครับ ถึงแม้ว่าโลกจะโหดร้าย แต่โลกคือที่ๆให้กำเนิดเค้า แล้วทำให้เค้ามีวันนี้ คือที่ๆเลี้ยงดูเค้า ใช่ๆ โอ๊ยจะร้องไห้ ซึ่งใจ แล้วก็บอกว่า เค้าคิดถึงความมีน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ ใช่ๆ ซึ่งตรงนี้ก็คงเพราะการที่เค้าได้เจอกับอะริสุนี่เอง เห็นไหมๆๆครับ ว่ามุมมองของโลกของคนๆนึงมันเปลี่ยนได้ ก็จากมุมมองของคนอีกคนที่คิดแตกต่างนี่แหล่ะ ดังนั้นตัวละคร แล้วก็ ความเชื่อ คุณค่าของตัวละครแต่ละคน นี่มันสำคัญมาก แล้วมันก็ส่งถึงกันได้นะครับ สุดยอดจริงๆ แล้วก็ชอบความอลังการตอนเปิดอีพีเจ็ด คือตั้งแต่ตึกที่มีต้นไม้แล้วขนาดผมดูในไอแพดยังแบบ จะร้องไห้ คือสวยงามแล้วก็สมจริงมาก เก่งมากๆเลย Robot Production (ผมก็ไม่ชัวร์ว่าจริงๆมีบริษัท สตูได้ร่วมมือบ้าง แต่พยายามดูเครดิตจบตลอด เพราะชื่นชมมาก ยิ่งมาทำงานเป็นคนเบื้องหลังด้วยแล้ว) แล้วก็ ชอบตอนที่สองสาวโยนๆไฟ คือดี๊ดี ออๆๆๆ ชอบการ choregraph มากๆเลย อ่ะ แง มันเท่ห์มาก ฉากที่คุยนะ เตะเอาหูรถ หรือว่าตอนที่คุยนะกับอันสู้แล้วก้มๆเงยๆ โอ๊ย มันดีมาก ตอนฉากที่สาวๆช่วยกันเอาชนะคิงโพธิ์ดำอีก มันดีมากเลยครับ คืออยากจะมาเปิดเป็นเรฟเลยถ้าในอนาคตได้เล่าไม้หัวต่อสู้บ้าง T-T โดยเฉพาะไอเดียการ ส่งต่อ แอคชั่นจากคนนึงไปอีกคนครับ คือดีมากกกกกก แล้วก็ตอนที่อุซางิวิ่งข้ามรถทะลุรถ โอ้วมาย คือมันสุดยอด ดูแล้วแบบ เต้นไปด้วยเลยอ่ะครับ แล้วก็เรื่องสุดท้ายคือ หลักการ surprise คนดูที่ผมก็เพิ่งอ่านจากเล่มของ Francis Glebas ที่บอกว่า เราต้องให้สิ่งที่คนดูคาดหวังไว้ (เช่นอะริสุเอาชนะคิงได้) แต่ต้องเซอร์ไพรส์คนดู ก็ตอนนั้นไงครับที่คิงรู้ตัวไม่ยอมเปิดประตู แต่จริงๆ อะงุนิยังไม่ตาย แล้วก็แบบนั่นแหล่ะ มาช่วย นั่นคือ เซอไพรส์สองชั้นแล้วนะ ชั้นแรกคือ คิงรู้ทัน ขั้นสองคือ อะงุนิยังไม่ตายแล้วมาช่วยไว้ คล้ายๆว่า เราต้องใส่อุปสรรค แล้วก็ตบอุปสรรคนั้นกลับด้วย solution บางอย่าง โอ๊ย มันคือการใส่ปัญหาเข้าไปแล้วก็คิดหาทางแก้ใส่เข้าไป แล้วก็ยัดปัญหาใหม่ แล้วก็ทางแก้ ใหม่ ประมาณนี้ไปเรื่อยๆ พออะงุนิโผล่มาช่วย บอกให้ อะริสุไป ตานี่ก็ไม่ยอมไป นี่ก็หักมุมอีกรอบอีก จนอะงุนิก็แบบ ได้ฟระ ชั้นไปกับนายก็ได้ แบบนี้ ซึ่งเนี่ยแหล่ะ การที่เราเข้าใจตัวละคร มันก็ช่วยหักมุมได้นะครับ เพราะอย่างอะงุนิเอง ก็ดูเป็นคนที่ค่อนข้างหมดหวังในการใช้ชีวิต แต่ก็ยังมีจังหวะที่ทำให้เค้าต้องไม่ยอมหมดหวัง กลับมาสู้ชีวิตต่อ ประมาณนั้นครับอืม ดังนั้นเรื่องท่ีสามเลยเป็นการได้บทเรียนว่า ผมต้องรู้จัก วางแผน ทำตัวเป็นประหนึ่งผู้เขียนนิยายสืบสวนสอบสวน ด้วยการโยนปัญหาเข้าไปให้ตัวละครแล้วก็คิดทางแก้ที่คนอ่านคนดูนึกไม่ถึงครับ ประมาณนั้นแหล่ะ เท่านี้ ผมว่าก็ทำให้เรา hook อยากดูไปเรื่อยๆแล้วนะครับ อืม โอยชอบจังเลย อีกอย่างของ เรื่องนี้คือ composition สวยมากๆเลยครับใช่ๆ หลากหลาย อย่างตอนเปิดที่สามหนุ่มจะยิงกัน ก็แบบ ถ่ายไกลมาก (เอ่อ ภาษาคอมโพคือไรนะ long shot??? นั่นแหล่ะ สวยมากเลย เห็นคนเกือบเท่าไม้ขีด แล้วก็ค้างอยู่แบบนั้นตอนคุยักน ก็ให้ความรู้สึกแบบ มดน้อยในโลกกว้างใหญ่ เวิ้งว้างดีประมาณนั้น)

สรุปของสรุป ก็ทำตามแผนรททบแหล่ะ แต่ว่าตอนนี้มีงานแทรกคือ การจรบรวมงานโลกเรื่องตัวละครไม้หัว ที่อยากทำตลอดเวลามากๆจนเสร็จ ได้เรื่องราวเก็บไว้เป็น Maihua Archives ที่ DDT and WC WALL แล้วก็ จะมีทำงานพี่สาวให้จบแล้วก็มีเรื่องเงินๆทองๆแล้วก็อย่าลืมทำงานคพบบให้จบด้วยน่ะ แล้วก็เตรียมสัมพรุ่งนี้เช้าน่ะ ประมาณนี้

แล้วก็อีกเรื่องคือสนใจอยากดู youtube from ethan becker and his classes about keyframes on pct too okay bye

ออ แล้วก็ไม่รู้อีท่าไหน ช่วงนี้อยากแต่งเพลง คิดถึงเพลงตัวเองขึ้นมาครับ มาแปะทบทวนไว้หน่อยแล้วกัน

อันนี้งานหญิงใหญ่ที่ส่งไปเมื่อวานครับ

ส่วนนี่เป็น condo sketch เมื่อวานครับ

ออๆๆ แล้วเมื่อวานก็ทำ compo study ต่อด้วย กลับไป We Bare Bears ครับ เกือบลืม

แล้วก็จบด้วย Watsak Wall ครับ มีงานเรฟด้วยนะครับ ไม่ใช่ของผมทั้งหมด pokemeon, one piece, promare แล้วก็จากเรื่อง เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว ด้วยครับ