สวัสดีครับคุณผู้ติดตามที่รัก

6:26am เห้ยนี่มันเบอร์ของ Stitch ไหมนะ Experiment 626!!! (ถ้าจำไม่ผิด) เช้านี้ผมเกือบล้มเลิกความฝันกลับไปหาความหอมหวลมั่นคงของงานประจำอีกแล้ว ไม่ได้ๆ ในเมื่อผมยังไปต่อได้ไหว ก็ต้องไปต่อ ไม่งั้นเสียดายโอกาสที่ผมมีครับ ต้องทำอนิเมะวีคลี่ให้ได้ก่อน ทำไม้หัวไลน์ให้สุดกว่านี้ อีโมจิ ตีมยังไม่มีเลย ยังมีหน้าจะมาล้มเลิกเรอะ! (เหยอ ได้ยินเสียงของเพื่อนเป็ดมาเลยครับ ตอนที่เธอว่าพนักงานทำความสะอาดอินเทิร์นน้องใหม่ที่ห้องโถงชายใหญ่) ไหนจะมีจ๊อบเสริมจากพี่สาว แล้วก็จ๊อบไปออกงานเพื่อนที่กะจะทำคอมิคอยู่อีก ไม่ได้ๆ มันก็แค่อารมร์ชั่ววูบตอนเช้า ทำไมสมสวยไม่ช่วยดูดอารมณ์พวกนี้้้้้้ (ออ เธอรับดูดทำความสะอาดแค่ความฝันร้ายนี่นะ ขอโทษครับ)

เอาล่ะๆ พล่ามไปเรื่อย ตอนนี้ ขอลงงานหนอนน้อย งานส่วนที่สามที่ทำเมื่อวานหลักๆ (อนิเมะ งานพี่สาวแล้วก็ งานสติกเกอร์ครับ) ทำไม่เสร็จ แต่ว่าได้ progress มาให้ดูครับ โพสหันหลังนะ อึ้งๆไปเหมือนกัน เจอหันหลัง ผมถ่ายเรฟตัวเองด้วยนะ ถึงแม้จะล่ำไม่ได้หางอึ่งของหนอนน้อยก็ตาม เช้านี้หวังจะทำให้เสร็จครับ ส่วนคืนนี้เดินทาง คิดว่าจะไม่เอาแมคบุคไป เพราะว่าก็วาดด้วยวาคอมเล็กไม่ถนัดอยู่ดี คงเอาไอแพดไปทำงานอีโมจิ แล้วก็สะสางไฟล์ icloud แล้วก็ สะสาง procreate files แล้วก็อัพงานคอมิค ไลน์สติกเกอร์ (เอ่อ แค่นี้ก็เยอะเกินแล้วเด้อ เห็นไหม ชีวิตเรามันมากเกินพอ ต้องเลือก ตัดออก คัดเลือก ต่างหาก ว่าจะทำ ไม่ทำอะไร จบตรงไหนด้วย)

งั้นถ้ามาแบ่งสามใหม่วันนี้ คิดว่าส่วนงานพี่สาวก็คงจะแก้ไขงานให้เค้าก่อนได้ แล้วก็ส่วนสติกเกอร์ ไปทำอีโมจิแทน แล้วก็ส่วนอนิเมะ มาวาดฉากดีกว่า ทั้งหมดทำในไอแพดได้เลย เอากลับมา ความเป็นตัวเอง ความ creativity ย้อนกลับไปก่อนหน้า เราแค่เป๋เพราะว่าเราอยากวาดคน ซึ่งเราวาดคน “ในสไตล์ของเรา” ได้ เพราะสุดท้ายแล้ว นี่คือ “งานศิลปะ” ซึ่งอิสระตรงนี้ที่ผมชอบ ไม่ใช่รึไง :)))))))))

เหวอ เผลอพล่ามต่ออีกแล้วแฮะ นี่ครับงานเมื่อวานส่วนสุดท้าย

เอาเว้ยๆๆๆๆๆ นี่แหล่ะครับ เหตุผลที่ผมไม่ยอมแพ้ ไลน์สติกเกอร์ มันมีเหตุผลแฝงครับท่านผู้ติดตาม! มันคือการประกอบ character sheet ตัวละครไม้หัวคนขึ้นด้วย อย่าง นี้ นี่ เองงงงงงงง (ทีวีแชมเปี้ยนเรอะ!) ผมก็จับรวบเลยเซ่ครับ อิอิ เอาล่ะ แล้วเช้านี้ก็วอร์มมือเช่นเคย วันนี้ ตอนวาดสองนาทีเริ่มวาด เสื้อผ้า มากขึ้นครับ จริงๆ วาดกล้ามเนื้อ silhouette มากขึ้นก็ได้แล้วนะ พรุ่งนี้อาจจะลองปรับเป็น 15 นาทีดู จะได้มีส่วน 2-5 นาทีเพิ่มขึ้นนิดหน่อย แต่อย่าลืมนะ วางแผน จำกัดตัวเองด้วย อย่าทำไปเรื่อย เดี๋ยวมัน burnout แล้วก็ track habit ไม่ได้ โอเคบาย

ป.ล. เมื่อวานตอนออกกำลังกับแม่ ตอนเช้า ผมได้ตกตะกอนความคิดว่า สาเหตุที่ผมอยากออกมาทำงานของตัวเอง เพราะคิดว่า ผมรู้สึกตัวเองมีคุณค่า มีประโยชน์ มากกว่า เมื่อผมทำสิ่งนี้ ถึงมันจะยาก แต่มันก็มีความหมาย ผมสามารถให้โลกนี้ได้ด้วย เรื่องราว ตัวละคร จินตนาการ ยังไงล่ะ วะฮ่าๆๆๆ เลี่ยนจัง เลี่ยนใช่ไหมครับ ผมขอโทษ สวัสดีครับ

สามคำที่ได้จากการวอร์ม 1. มิติ 2. เสื้อผ้า 3. กลับไปเรียนเจมส์ โอเคบาย

Previous
Previous

เริ่มต้นที่ตัวละครเสมอ

Next
Next

สุดท้ายคงต้องกลับมารวมบล็อกเดียวให้ง่ายแล้วติดแท็กเอา