เริ่มส่งตัวละครเข้าฉาก เข้าปปทีฟ
8:29am วันนี้เช้าก็เกือบเตลิดไปทำการบ้านเจมส์ก่อนแล้ว ดีที่ยังมีแต้มบุญของการสั่งสมกิจวัตร การวอร์มมือ วอร์มเจสเจอร์ อัพบล็อกนะครับ เลยทำให้สุดท้าย ฝืนในกับอารมณ์ชั่ววูบ แล้วก็มาทำอะไรที่คิดว่าระยะยาวจะช่วยเรากว่าก็คือการ stick to the routine นั่นเองครับ เริ่มเช้าการวอร์มโน่นนี่ แล้วก็ไปนอกเรื่องเล่นกีตาร์คัฟเวอร์เพลง รอแล้วได้อะไร ของ นิว จิ๋ว เล็กน้อย รับแดดสาดหน้าตอนเช้าครับ จนถึงตอนนี้ก็ยังมีความคิดไหลผ่านหัวตลอดเวลาสะเปะสะปะ ผมก็ต้องทำเป็นไม่สนใจให้มากที่สุดเนี่ยแหล่ะ อาศัยว่า ต้องมาอัพบล็อกอะไรพวกนี้ตามรูทีนครับ นี่ไง ถึงบอกให้ต้อง follow routine ไม่งั้น ความคิดวันนั้นๆพาเราหลงทางแน่ครับ
ที่แน่ๆมาอัพเดทว่า เมื่อวานกลางคืนก่อนนอนตกตะกอนแผนใหม่ว่า จะใช้สูตรเป็น
2 2 1 1 แทนครับตอนนี้คือ
ไม้หัวอนิเมะ เพื่อเล่าเรื่อง และ short film reel | คลาสเรียน เพื่อฝึกฝนและ skill show reel | ไม้หัวบิสเนส | จัดระเบียบสะสาง
ประมาณนี้ครับ เพราะเมื่อวานมีเวลาว่าทั้งวัน ก็พบว่าทำคุณพ่อเบาบับได้ประมาณนึง ก็จะมีเบื่อๆเซ็งๆติดๆ ต้องสลับทำอย่างอื่นอยู่ดี แล้วก็ตัดสินใจยุบรวมส่วนที่เป็นการฝึกฝนตามคลาส ตำรา ต่างๆ กับ การทำ reel ประเภทโชว์สกิล (วาดคนและปปทีฟ สตรบ อนิเมต คาดีไซน์ สี่อย่างหลัก) ให้ลงเป็นสองชั่วโมงพอ เริ่มต้นขั้นต่อแบบนี้ลองดูครับ ส่วนบิสเนสก็คือการ promote, ทำงานเสริม, งานไลน์ (ล่าสุดอยากทำตีมไม้หัวห้าพี่น้องคนพืชผสมกัน งานอนิมอีโมจิแปลงร่าง คนพืช เอาให้น้อยชิ้นที่สุด ไม่เอาสี่สิบอย่างที่คิดแต่แรกแล้วเยอะไป แล้วก็ สติกเกอร์เซ็ทต่อไป 15 jan อยากทำเดินครับอืม พาไม้หัวคนกับไม้หัวพืชมาเดินดีกว่า หาสี่ตัวละครผู้โชคดี มาเดิน ตีมก็คือ ไม้ว่าจะเป็นร่างไหนก็ต้องขยันทำงาน ออกกำลังครับ ไม่สิ ตีมคือ ขยันทำงาน ขยันออกกำลังด้วย ไม่สิ ตีมคือ ทำงานไปก็ออกกำลังได้ ดีกว่า อืมๆ (ต้องออกกำลังด้วยเหรอ) ไม่อ่ะ ต้องเดิน ตีมคือขยัน เอาไว้แค่นี้ก่อนแล้วกัน)
แว้ก อีกสามนาทีหมดเวลา ผมเริ่มออกทะเลอีกแล้ว เอาว่าวันนี้วอร์มแล้วเริ่มวาดพื้น ได้เริ่มคิดถึง ฉาก perspective foot placement อะไรพวกนี้ครับ
แล้วก็เมื่อวานได้ฟังเจมส์เลคเชอร์แล้วก็เริ่มทำการบ้านเลเว่ลแรกวีคห้าไปหน่อยครับ เรื่องการแสดงอารมณ์ตัวละครครับ
สิ่งที่เจมส์เน้นผมว่าคือ
การวาดไปแล้วก็นึกถึง story, narrative ไปด้วย
การวาด pose ที่มองออกเข้าใจง่าย สื่อสารได้ถึง feeling, thinking of the character
การวาดลง perspective
ประมาณนี้ที่ผมจับได้ว่าสำคัญๆจากเค้า
วันนี้ในส่วนสองชั่วโมงคลาสเรียน (เพื่อ skill show reel ด้วย อย่าลืมโยงตรงนี้) ผมอยากทำการบ้านเจมส์ชั่วโมงนึง แล้วก็ไปดูคลาสเกี่ยวกับ storyboard จาก โปรเจคซิตี้ พยายาม แบ่งครึ่งเสมอ ครึ่งนึงฟังเลคเชอร์ อีกครึ่งต้องได้ลงมือทำจริงเอง ใช่ อย่าฟังอย่างเดียวครับ มันจะเซ็งมาก เหมือนเรารับมาอย่างเดียว ไม่ได้รุก (หือออออ หมายถึงทักษะน่ะครับ ได้อินพุตก็ต้องส่งเอาท์พุตออกไปครับ) ผมว่าเจมส์แล้วเมื่อวานเยอะมาก วันนี้ให้ทำไปเลยชมนึง โอเคนะ เรียบร้อย
นี่คือที่ขึ้นไปเมื่อวานครับ ได้เท่าไหนก็เอามาบล็อกไว้ให้ชื่นใจก่อนครับ
เอาใหม่ แบ่งทำเรื่อง emotion ครึ่งชั่วโมง อีกครึ่งชั่วโมงทำ facial expression homework ดีกว่าก็น่าสนใจครับ
แล้วก็นี่เป็นงานอนิเมะที่ทำไปเมื่อวาน ใช้เวลาไปประมาณ 2 ชั่วโมงครับ จนถึงช่วงที่จะต้องพาคุณพ่อเบาบับเดินครับ เลยได้โอกาสไปศึกษาการเดินด้วยไม้เท้าของผู้สูงอายุครับ ผมไปฟังคุณหมอท่านหนึ่งแกแชร์ว่า เราต้องใช้ไม้เท้าด้านตรงข้ามกับขาข้างที่เจ็บครับ แล้วก็ไม้เท้าจะออกไปพร้อมกับขาข้างที่เจ็บนั้นก่อน แล้วขาอีกข้างจึงจะตามไปครับ ตอนแรกก่อนเปิด ผมไปทำอีกแบบเลย เห็นไหมๆๆๆ เรฟสำคัญจริงๆครับ
แล้วก็ได้เรียนรู้ว่า ต้องย่อยการเคลื่อนไหวลงมา ไม่งั้นไม่ไหวครับซีด
เช่น สามสิบนาทีนี้ เราจะวาด keyframes ตอนคพบบ หันหลัง
สามสิบนาทีนี้ เราจะวาด keyframes ตอนคพบบ ก้าวลงจากกระถาง
อะไรประมาณนี้ครับ
โอย เห้อ คงเป็นนิสัยความคิดฟุ้งของผมด้วยแหล่ะที่ต้องรู้จัก กำหนด (จำกัด ก็ว่า)
กำหนดโจทย์ กำหนดเวลา กำหนดปริมาณ ครับ