หอยตลับ
“ไหนเรามาเปิดดูโพยกันก่อนดีกว่า ว่าพี่ทองเค้าจดอะไรไว้เมื่อเช้า” ชายกลางพูดลอยๆเหมือนจะคุยกับตัวเองก็ไม่เชิง หรือว่ากำลังคุยกับสมเสร็จก็ไม่ใช่ ทั้งสองนั่งจุมปุ้กอยู่บนโต๊ะทานข้าวกลางห้องนั่งเล่น ขณะที่ทองกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ในครัว
“ชั้นหวังว่าพี่ทองคงไม่ได้ใส่พาสเวิร์ดป้องกันเอาไว้ที่ Evernote” ชายกลางเลื่อนเคอร์เซอร์ไปมาอย่างชำนาญ ก่อนจะเปิดแอพลิเคชั่นที่ทองใช้จดความคิดต่างๆไว้ เวลาเค้านึกถึงเรื่องราวอะไรต่างๆในช่วงวัน สมเสร็จจับจ้องไปที่แป้น Tracking Pad ของ Macbook Pro แล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมชายกลางจึงสามารถขยับเคอร์เซอร์ได้ทั้งๆที่เค้าเป็นต้นไม้
“temperature measurement อันนี้คงเป็นโน้ตสำหรับจดอุณหภูมิช่วงกักตัว ไม่ใช่ 28 มีนาคม 2020 อันนี้คงเป็นแผนงานล่วงหน้า โอ้โห ทำไมพี่ทองเค้าคิดไปไกลขนาดนั้น อ้าว แต่ข้างในมีอยู่แค่บรรทัดเดียว สงสัยน่าจะยังเขียนไม่เสร็จ” ชายกลางค่อยๆไล่สายตาลงจากบนลงล่างอย่างคร่ำเคร่งราวกับเด็กนักเรียนที่กำลังอ่านบอร์ดติดประกาศผลสอบเพื่อมองหาชื่อของตัวเอง
“แผนการบอกเล่าเรื่องราวของ 5 ไม้หัว ปี 2563… ว้าวๆๆ อันนี้น่าสนใจมาก เป็นยังไงกันนะ” “หึ่มๆ” สมเสร็จส่งเสียงจากในลำคอเพื่อขัดจังหวะสหายคู่ใจ “อ้า จริงด้วย ชั้นลืมตัวออกทะเลอีกแล้ว โอเค… เจอละ! อันนี้ ฝันดีในรอบนานปี 26 มีนา 2563” ชายกลางเขยิบตัวเข้าไปใกล้กับจอมากขึ้นจนภาพสะท้อนขอจอ Macbook Pro ค่อยๆเติบโตขึ้นภายในดวงตาอันสงสัยใครรู้ของเขา เค้าเลื่อนเมาส์ไปที่ปุ่มวงกลมสีเขียวมุมซ้ายบนของแอพลิเคชันเพื่อขยายหน้าต่างให้เต็มหน้าจอ แล้วจึงเริ่มอ่าน
“ขอบคุณความฝันดี เมื่อคืนฝันว่า เราวาดรูปสวย แล้วมีคนมาชม 555 เหมือนนั่งในสตูดิโอ มีโต๊ะยาวๆ มีงานนักเรียนวางไว้ตามโต๊ะ คล้ายๆงานจบนักเรียน ส่วนเราก็นั่งวาดรูปกับพี่ผผู้หญิง ซึ่งเหมือนรู้จักกันผ่านแอพสมูล เราวาดรูปแรก เหมือนเป็นหอยตลับ มีตา อารมณ์ หอยเชลล์โปเกม่อน แล้วก็ตอนนี้วาดรูป อะใรจำไม่ได้อ่า แล้วก็ให้นามบัตร เขียนว่า す_ _แล้วเค้า ผญนะ ก็บอกว่า คนที่จะรับสมัครเราจะเข้าใจ ส่ามันแปลว่าอะไร อะไรประมาณนั้น ผมขอกเค้าว่า ชอบวาด คาแรกเตอร์ ชอบวาดอะไรที่ทำให้มีชีวิต เค้าบอกเค้าชอบวาด abstract แล้วก็เจอคนนั้นเดินผ่านมาดูด้วยประมาณนั้น”
ชายกลางอ่านออกเสียงสิ่งที่ทองพิมพ์ทิ้งไว้ในแอพให้เพื่อนคู่ใจฟัง “สงสัยพี่ทองจะรีบพิมพ์มากเพราะว่ากลัวความทรงจำหาย ทำให้พิมพ์ผิดหลายจุดเลย” ชายกลางเริ่มวิเคราะห์ “ดูรวมๆแล้วน่าจะเกี่ยวกับเรื่องของการวาดภาพ นายว่ามันใช่เรื่องนี้มั้ย?” ชายกลางหันไปถามสมเสร็จ ซึ่งส่ายหน้าให้เป็นคำตอบ “หรอ… แต่นายบอกว่าคืนที่ผ่านมานายกินเข้าไปแล้วรู้สึกรสชาติมันพิกลๆแน่นะ” สมเสร็จพยักหน้างึกๆ “อ่า งั้นก็คงเป็นฝันดีจริงๆ ตามที่พี่ทองโน้ตบอกไว้ ถ้าอย่างนั้น บางทีอาจจะเกี่ยวกับประโยคสุดท้ายรึเปล่านะ แล้วก็เจอคนนั้น… คนนั้นคือคนนั้นรึเปล่า พี่ทองยังลืมเค้าไม่ได้อีกเหรอเนี่ย… แต่ถ้าเป็นเรื่องคนนั้น แกคงจะจำรสชาติความฝันได้ใช่มั้ยล่ะ” ชายกลางรับรู้ว่าสมเสร็จกำลังพยักหน้าเป็นการตอบว่าใช่โดยไม่ต้องหันไปมอง “ถ้าอย่างนั้นก็เหลือแต่เรื่อง ของคำภาษาญี่ปุ่นที่อ่านว่า สุ…ขีด…ขีด หรือว่าจะเป็นคำว่าสุโก้ยนะ…”
จู่ๆชายกลางก็ทำหน้าตาเหมือนเพิ่งค้นพบคำตอบอะไรบางอย่าง “รู้ละ! นายวาดรูปออกมาสิ ว่านายจำได้ไหมว่าเห็นอะไรในความฝันพี่ทองน่ะ สิ่งที่นายวาดออกมาอย่างแรก ชั้นว่านั่นแหล่ะ น่าจะเป็นคำตอบของความรู้สึกดีของความฝันนะ! วาดเลยๆ” ชายกลางบอกสมเสร็จ สมเสร็จนิ่งไปสักพักเสมือนตุ๊กตาที่เพิ่งเปลี่ยนถ่านรอให้เรากดปุ่มเพื่อฟังเสียงพูด เค้าค่อยๆขยับตัว หันไปมองรอบๆ แล้วจึงตัดสินใจเดินไปหยิบเอาสมุดโน้ต Moleskine ที่ทองใช้จดโน้ตซึ่งวางอยู่ไม่ไกล คว้าเอาหมึกดำอินเดียที่ทองใช้วาดรูปอยู่ทุกวัน แล้วจึงบิดงวงราวกับบิดผ้าที่เพิ่งซักขึ้นใหม่ให้หมาดน้ำ เป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับใช้เป็นพู่กัน
ชายกลางมองรูปที่สมเสร็จวาด “อะไรน่ะ โดรายากิเหรอ แต่ว่าในโน้ตไม่ได้บอกเรื่องนี้ไว้… อ้อ! หรือว่ามันคือกาบหอยหรือเปล่านะ! เพราะพี่ทองบอกเกี่ยวกับหอยตลับอยู่” ชายกลางผละความสนใจออกจากรูปวาดของเพื่อนสมเสร็จแล้วจึงเข้าอินเตอร์เน็ตเพื่อเสิร์ชเกี่ยวกับ หอยตลับ ก่อนจะเจอกับเมนูอาหารมากมาย “สูตรหอยตลับอบใบโหระพา สูตรหอยตลับผัดฉ่า หอยตลับสดตากแห้งรสธรรมชาติ” รูปอาหารผสมกับกลิ่นหอมของข้าวผัดหมูที่ทองกำลังผัดอยู่ในครัวทำเอาชายกลางหิว “ชั้นว่าชั้นต้องเสิร์ชใหม่ให้ตรงตัวกว่านี้” ชายกลางพิมพ์คำค้นหาใหม่อีกครั้ง ‘ฝันเห็นหอยตลับ’ แล้วจึงกดเปิดลิ้งค์แรกจากเว็บ MThai ขึ้นอ่าน “ระวังสิ่งของที่คนแปลกหน้านำมาให้นี้อาจมีเจตนาอื่นแฝงอยู่ ระวังอย่าให้ความเครียดเพิ่มขึ้นจนเป็นปัญหาในเรื่องสุขภาพ มีเหตุวิกฤตเกิดขึ้นเล็กน้อย ทำให้กิจวัตรประจำวันไม่ราบรื่น” “ไอ้หยา ฟังดูไม่ค่อยดีแฮะ งั้นคงไม่ใช่เรื่องหอยตลับแล้วล่ะ คงเป็นเรื่องสุโก้ยละมั้ง พี่ทองคงดีใจที่มีคนชมว่าเค้าวาดรูปสวย คงไม่เกี่ยวกับหอยตลับหรอกๆ” ชายกลางพยายามเรียกขวัญตัวเองกลับมา “แต่เดี๋ยวนะ ตรงนี้มีบอกว่า… ดูเลขมงคล สำหรับคนฝันเห็นหอยตลับ” ชายกลางคลิกปุ่มสีแดงอมส้ม ซึ่งถ้าไม่ตั้งใจอ่านข้อความก็อาจจะคิดว่ามันคือปุ่มโฆษณา “1..2..5..8” ชายกลางอ่านออกเสียงตัวเลข ราวกับกำลังบอกเลขหวย เค้าหันไปหาสมเสร็จ อ่านใจกันสักครู่ แล้วจึงพร้อมใจกันมองไปยังมุมขวาบนของจอ Macbook Pro ดังกับผีหลอก จอแสดงตัวเลขเวลา 12:58 แล้วทันได้นั้นเสียงของทองก็ดังออกมาจากครัว “โอ้ววว อร่อยมาก!”
ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ยิ้ม แล้วก็หัวเราะเบาๆ