WFH

ครั้งแรกที่ผมได้อ่านคำนี้ผมก็ WTF คืออะไรเนี่ย ทำไมต้องอุทานใส่กันแบบนี้ ออ มันย่อมาจากคำว่า Work From Home ครับ ช่วงนี้เห็นเพื่อนๆหลายคนเค้าต้องทำงานจากที่บ้านกัน เพราะสถานการณ์ไวรัสทำให้เราต้องห่างกันสักหน่อยในช่วงนี้ พอเปิดไปตามโซเชียล ก็เลยจะเห็นลักษณะเหมือนเป็นกรอบรูปโพรไฟล์คนหลายๆๆคน เหมือนเป็น Video Conference น่ะนะครับ ผมก็เลย อ๊ะ อ้าว มีคนโทรเข้ามา แป๊บนะครับ

ต๊ะนิง

“อ้าว น้องๆ ว่ายังไง” ผมทักทายน้องๆต้นไม้ น้องหนอน น้องหอยทาก แล้วก็น้องสมเสร็จที่ดูเหมือนยังไม่เสร็จ

“พี่ทองสวัสดีครับ วันนี้ชายเล็กจะทำหน้าที่เป็นตัวกลางเชื่อมต่อให้ทุกคนได้พูดคุยกัน” ชายเล็กโบกมือทักทายด้วยหน้าตาชื่นบาน “จริงๆแล้วพวกเราก็อยู่เป็นเพื่อนพี่ทองที่บ้านบางใหญ่นี้ แล้วเราก็พบปะกันได้ เพราะพวกผมเป็นพืช หนอน หอยทาก แล้วก็สมเสร็จ เราก็คงน่าจะไม่ได้เจอสถานการณ์ไวรัสแบบเดียวกับพี่ทอง แต่ยังไงก็ตาม ผมว่าไอเดีย Video Conference ก็ดีนะครับ เราจะได้คุยกันมากขึ้น” ชายเล็กอธิบายยาวราวกับว่ากำลังอ่านรายงานการประชุม

“อ้ออ งั้นเหรอ ก็ดีนะ เราก็จะได้มีพื้นที่ส่วนตัวทำหน้าที่ของเราไป แต่ก็ยังคุยเห็นหน้ากันได้นี่นะ” ผมตอบไป “เพื่อนๆที่อาศัยตามนอกบ้านสบายดีมั้ย” ผมถามไปยังน้องหนอนและน้องหอยทาก ทั้งสองก็ต่างพยักหัวงืดๆ “พี่ขอโทษทีนะ วันนี้พี่ไม่ได้รดน้ำต้นไม้ ถ้าหิวน้ำก็บอกนะ เดี๋ยวจะเอาขวดน้ำคริสตัลไปฝาก พี่มีเยอะ คุณแม่เตรียมไว้ให้” ผมบอก

“แล้วชายใหญ่เป็นยังไงบ้าง ผ้าแห้งหมดแล้วมั้ย” ผมถามชายใหญ่ที่รับหน้าที่ดูแลเสื้อผ้าที่ตากอยู่ที่บริเวณรอบๆบ้าน

“แห้งหมดแล้วครับ แดดดีมากเลย ตอนนี้เหลือแค่หมวกสีดำที่สีตกมหาศาลใบเดียวที่เพิ่งเอามาตากล่าสุดครับ” ชายใหญ่ตอบอย่างฉะฉาน “ตอนนี้งานใหญ่ก็เสร็จไปเยอะแล้ว ใหญ่จะขอตัวไปยกเวทก้อนหินก่อนนะครับ คงไม่ได้ทานข้าวเย็นด้วยนะครับเย็นนี้” ชายใหญ่ยกมือขึ้นตะเบ๊ะ แล้วก็กระโดดลงราวตากผ้าจำลอง ที่เราช่วยกันสร้างวันแรกที่มาถึง “ตามสบายจ้าา ฟิตมาก ยกดีๆระวังกิ่งหักนะเดี๋ยวไม่หล่อ” ผมตอบชายใหญ่ตามหลังน้องเค้าไป แล้วจึงมองต่อไปยังมุมขวาบนของจอ

“อ้าว วันนี้ร้องเพลงอะไรจ๊ะ หญิงใหญ่” “TWO FOUR SIX O ONEEEEEEEEEEEEEEEE~ สวัสดีค่ะพี่ทอง วันนี้ใหญ่จะมาเป็น ฌอง วัลฌอง จาก เลมีเซราบล์ค่ะ ดูหนังเมื่อเช้าแล้วรู้สึกอินกับตัวละครตัวนี้มาก” หญิงใหญ่ตอบ พลางกระแอมเสียงเบาๆราวกับกำลังเตรียมตัวขึ้นร้องบนเวทีคอนเสิร์ท “ว้าว ดีจังเลย สนุกใช่มั้ย เมื่อเช้าพี่ตื่นไม่ทัน ยังปรับเวลาไม่ได้เลย เห็นชายกลางก็มาเล่าให้ฟังอยู่ว่าดูเรื่องนี้แล้วเค้าอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับการปฏิวัติฝรั่งเศสมาก นั่นคงกำลังหาหนังสืออ่านอยู่ใช่ไหมนะ ชายกลางๆ ฮัลโหลๆๆครับ” ผมลดสายตาลงมามองที่น้องชายกลางซึ่งกำลังง่วนมุดหัวจมลงไปใน Kindle “ครับพี่ทอง… แป๊บ… นะครับผม…” ดูจากรูปการณ์แล้ว แป๊บนี้น่าจะเป็นแป๊บประเภทแป๊บยาว ผมเลยเปลี่ยนมามองหาน้องหญิงเล็กแทน "หญิงเล็กทำอะไรครับตอนนี้ เห็นเราขึ้นไปชั้นสองตั้งแต่เมื่อเย็นแล้ว” ผมมองน้องหญิงเล็กซึ่งมีสีหน้าสงบนิ่ง พร้อมสัมผัสถึงพลังของอะไรสักอย่าง “สวัสดีคะ พี่ทอง” หญิงเล็กทักทายผมด้วยน้ำเสียงที่เป็นเอกลัษณ์เช่นเคย น้ำเสียงที่ฟังดูเหมือนพูดออกมาจากเด็กที่โตเกินกว่าวัย หรือไม่ก็จากผู้ใหญ่ที่ยังมีหัวใจเป็นเด็ก “วันนี้ก็เป็นวันที่ 5 แล้วของการกักตัว แม้ว่าพี่ทองจะยังคงมีอาการปกติดี แต่เราก็ไม่ควรประมาท เมื่อใดที่เรายังแข็งแรง เราก็น่าจะขอบคุณแรงกายเรานั้น แล้วก็หาเวลา เริ่มจากเวลาสั้นๆก็ได้ ในการค่อยๆหันมาดูจิตดูใจตัวเอง สวดมนต์ นั่งสมาธิค่ะ” หญิงเล็กตอบแบบไม่เล็กอีกเช่นเคย “ดีจังเลย ครับๆ พี่ก็เห็นด้วย ช่วงนี้พี่ก็ยังคงจิตตกอยู่เป็นพักๆ เดี๋ยวคืนนี้ก็จะสวดมนต์บทรัตนสูตรอีก ขอบคุณที่เป็นกัลยาณมิตรให้คนทั้งบ้านมาเสมอนะครับ” “ยินดีค่ะ เล็กขอตัวก่อนนะคะ” หญิงเล็กตอบพลางหันหน้ากลับไปยังพระพุทธรูป “สาธุๆครับ” ผมกล่าวตามหลัง

“เอร่ออออออออออออ” เสียงเรอสมเสร็จดังออกทะลุออกมานอกจอ “ขอบคุณนะสมเสร็จ ช่วยพี่กินกล้วย มันเร่ิมสุกงอมมากๆแล้วตอนนี้ ไว้เดี๋ยวพี่จะสั่งมาเพิ่มนะ คืนนี้พี่ก็ต้องวานเราช่วยดูดฝันร้ายให้พี่ด้วยนะ ขอบคุณมากๆอีกรอบนะครับ เดี๋ยวจะหาของอร่อยๆสุขภาพดีมาให้ทานอีก” สมเสร็จยิ้มเล็กๆที่มุมปาก แล้วก็คลานออกจากกล้องไป “ว่าแต่ทำไมกล้วยของน้องสมเสร็จถึงเล็กจิ๋วแบบนั้นนะ” ผมนึกสงสัยอยู่ในใจ

“เอาล่ะ ขอบคุณนะครับชายเล็ก อุตส่าห์จัดแจงให้ทุกคนได้ทักทายกัน” ผมกล่าวเพื่อเป็นการปิดการโทรครั้งนี้ “ค้าบบ สบายมากครับพี่ทอง เดี๋ยวผมก็จะไปเล็มเอาวัชพืชออกจากต้นไม้ในกระถางเสียหน่อยครับ คุณแม่พี่ทองจะได้ดีใจที่สวนแกยังสวยและแข็งแรงอยู่เสมอ” ชายเล็กกล่าวพลางชูวัชพืชเต็มกำมือขึ้นมาให้ดูเป็นหลักฐานความสำเร็จ “โอ้ว น่ารักจริงๆ ขอบคุณมากนะครับชายเล็ก เพื่อเป็นรางวัลเดี๋ยวมื้อเย็นเรามาทานห่อหมกด้วยกัน คุณแม่พี่เพิ่งเอามาให้ แกบอกว่ามีใบยอเป็นส่วนประกอบ เป็นสมุนไพรที่มีประโยชน์ น่าทานมากๆ ทุกคนเลยนะครับ มาทานด้วยกันนะครับ” ผมบอกทุกคน แล้วทุกคนก็ขานรับ จะเว้นก็แต่ชายใหญ่กับหญิงเล็กและน้องสมเสร็จที่หลุดจอไปทำภารกิจส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว

Video Conference นี่น่าขอบคุณจริงๆนะครับ ทำให้เราใกล้ชิดกันได้ แม้ว่าตัวจะห่างไกลกัน ขอบคุณมากครับ

“ปุ๋ง” “อ๊ะ ใครตด!”