ไม้หัวคันจิตอนที่ 6 : ชายเล็ก - 憲
"สวัสดีครับ วันนี้เล็กจะมาเล่าเรื่องให้ฟังเกี่ยวกับสวนในฝันที่ซ่อนอยู่ใต้ห้องนอนพี่ทองครับ" ชายเล็กโบกไม้โบกมือให้กับหนอนน้อยเพื่อนรักซึ่งมาให้กำลังใจอยู่ด้านหน้าสุด
วันนี้เป็นวันที่ 6 ของชาเลนจ์เรื่องราวไม้หัวจากอักษรคันจิ เนื่องจากชายเล็กเป็นน้องร้กของพี่ๆไม้หัวทุกคน วันนี้สมาชิกไม้หัวเลยมากันพร้อมหน้า
"นอกจากต้นไลท็อปส์ตอบฉันที ต้นมอสสงัด ต้นน้ำเต้าหล่อเหลา หรือว่าต้นบัวโผล่ ที่พี่ทองเคยวาดออกไปให้ชาวโลกได้รับทราบแล้วในสวนในฝันของผมในการ์ตูนสั้นๆก่อนหน้า (หาอ่านได้ที่นี่ครับ https://www.watsak.com/blog/jy922rm6l55pacysglpypc2lypcp8e) ปัจจุบันก็ยังมีดอกไม้ประหลาดมากมาย ที่เกิดขึ้นได้ในจินตนาการภายใต้หมอกเขียวของพี่สมเสร็จ วันนี้ผมสุ่มตัวอักษรคันจิได้หมายเลข 537 ครับ ซึ่งตรงกับตัวอักษร 「 憲 」 อ่านตามเสียงองโยมิว่า เคน ครับ สามารถพบได้ในคำศัพท์เช่นคำว่า 「 憲法 」 เคนโปว แปลว่ารัฐธรรมนูญ ซึ่งทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์วันที่น้องๆต้นไม้ในสวนของผมต่างเรียกร้องหาชัยชนะและความถูกต้อง"
"วันนั้นก็เป็นเหมือนทุกๆวัน ตามภารกิจประจำวัน ผมก็มีหน้าที่จะต้องเข้าไปพูดคุยกับต้นไม้ที่อยู่ในห้องหมอกเขียวซึ่งพี่สมเสร็จช่วยสร้างไว้ เพื่อเลี้ยงต้นไม้ในจินตนาการของผม เนื่องจากสวนโดมของพี่ชายใหญ่ยังสร้างไม่เสร็จ มีต้นซ้ายกับต้นขวาทะเลาะกัน ว่าต้นไหนที่มีทิศทางที่ถูกต้องกว่ากัน ต่างอ้างเอารัฐธรรมนูญต้นไม้ที่ต้นไม้เก่าแก่ก่อนหน้าร่างไว้ ขึ้นมายกเป็นข้ออ้างให้ตนเองนั้นถูก ผมเลยต้องเข้าไปช่วยตัดสินเป็นคนกลางให้ ไม่ได้ไปตัดสินหรอกครับ ไปช่วยเจรจาให้ทั้งสองฝ่ายคุยกันอย่างสันติมากกว่าครับ จบละครับขอบคุณครับ" พี่ๆไม้หัวอึ้งกันไปนิดหนึ่ง เพราะยังนึกภาพต้นซ้าย ต้นขวา ไม่ออกว่าหน้าตาอย่างไร แล้วไม่ทันไร ชายเล็กก็เริ่มเล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่นบ้าง
「その日は、毎日の同じの日でした。義務によってソムセッドお兄さんが作った緑霧の部屋で木と話さなければなりません。自分が想像した木を植えるように。シャイヤイお兄さんのドーム庭はまだ作り終わりませんので。左木と右木は喧嘩しました。自分の方向はどちらほうが最も正しいと喧嘩しました。自分は正しくするために古い木が以前に起草した憲法を言い訳にしました。僕は判断する人で手をかけて、いいえ、相談じゃなくて、ただ、お互いに平和的に話そうって願いしただけでした。では、以上です。」
"เก่งมากจ้าลิตเติ้ลลลล" พี่หญิงใหญ่ถึงกับใช้ใบตำลังยกน้องขึ้นมาไชโย
"ขอบพระคุณนะครับพี่หญิงใหญ่ คนต่อไปจะเลือกใครดีนะครับเนี่ย ผมเกรงใจจัง" ชายเล็กหน้าแดงขึ้นเล็กน้อยเพราะไม่กล้าที่จะเรียกใครเป็นผู้เล่าต่อไป เค้าเงียบแล้วก็คิดหนักจนผมหัวใจจิ๋วเริ่มขดด้วยความเครียด จนกระทั่งชายใหญ่ต้องออกโรงแทนเพราะเห็นว่าน้องชายดูท่าจะไม่สามารถตัดสินใจได้ "เล็กชายไปแล้ว เล็กหญิงลองดูต่อไหมจ๊ะ" ชายใหญ่ช่วยชายเล็กตัดสินใจจนได้เพราะสงสารน้อง ชายเล็กผิดหวังในตัวเองเล็กน้อยที่ไม่กล้าเอ่ยปากเสนอคนต่อไป
"สบายเลยคะ" หญิงเล็กกล่าวแล้วก็ดำดินหายไป