Day 6 of 7 : ศึกษาศิลปะการเล่าเรื่องจาก Pixar in a Box | Khan Academy
00:59am writing is rewriting เดี๋ยวคงต้องกลับไปอ่านที่เขียนมาทั้งหมด เพื่อทำความเข้าใจแล้วก็เขียนใหม่อีกรอบเรื่องราวของหญิงใหญ่ตอนนี้ยังไง แล้วก็ตอนนี้กำลังคิดว่าจะลองดู Pixar in a Box ผ่าน Khan Academy อยากเข้าใจมากขึ้น การเล่าเรื่องคืออะไร ตัวละคร พล็อต คืออะไร คิดว่าพื้นเรายังไม่แน่นตอนนี้ ก็ไม่เป็นไร ศึกษาควบคู่ไปละกัน แล้วก็อยากไปทบทวนอ่านพวก Pixar’s Rules of Storytelling ด้วยเช่นกันน่ะ ดูเหมือนสุดท้ายก็ยังอยากทำอนิเมชั่นให้ได้แบบพิกซาร์น่ะ ความฝันตั้งแต่เด็กๆ นี่ขนาดยังไม่ได้ทำสตอรี่บอร์ด แล้วก็อนิเมตออกมาเลย ไหนจะสองมิติ สามมิติ ลองทำออกมาก่อนสักเรื่องแล้วจะได้เข้าใจ ทำได้ ถ้า เราทำเสร็จ น่ะ แล้วก็เริ่มจาก หนังสั้นก่อนได้ ตอนนี้ก็เริ่มแล้วดีแล้ว จากการเขียนเรื่องก่อน แล้วเดี๋ยวก็คงต้องกำหนดเวลาแล้ว fixed ให้มากกว่านี้ ตอนนี้ดูเหมือนแพลนเดิมคืออาทิตย์แรกเสร้จอนิเมชั่นก็ไม่เสร้จ คงเป็นอาทิตย์แรกได้เรื่อง อาทิตย์สองสตอรี่บอร์ด อาทิตย์สามเริ่มอนิเมต จบเป็น first animated short film! ไหมนะคร่าวๆ ใช่ๆ เราว่าเรายังพื้นฐานไม่แน่น ก็เราไม่ได้เรียนเลยไง ด้นสดซะเยอะ ก็ต้องมีการเรียนพื้นฐานด้วย เรื่องของศิลปะการเล่าเรื่อง เข้าใจแล้ว อย่าเพิ่ง overwhelmed ทำไปทีละขั้นครับคุณทอง
วันนี้ลองเข้าไปดูตรงนี้มา
https://www.khanacademy.org/computing/pixar/storytelling/character/v/piab-characters
เป็นอารมณ์ออนไลน์คอร์ส เหมือนฟรีนะ ตอนนี้กำลังไปดูตรงที่เกี่ยวกับตัวละคร ในส่วนของศิลปะการเล่าเรื่อง
มี story artists ถามกันว่า จะทำยังไงให้คนดู แคร์ ตัวละคร ประมาณนี้ มีเทคนิกนึงคือ ถ้าเราอยากรู้ว่าตัวละครนั้นมีคาแรกเตอร์หรือนิสัยยังไง ธาตุแท้ คงประมาณนั้น ให้จับไปขังไว้ในลิฟต์ดูว่าตัวละครจะจัดการกับสถานการณ์ที่ยากลำบากยังไง ได้บทเรียนดีๆมาประมาณนี้
to see how the character reacts to the crisis
entertaining characters are often deeply flawed
those flaws can be the key to why the audiences care about them
you characters are the ones the audiences would follow for the whole story: the lessons they learn, the challenges they face, and the feelings they feel will be shared by the audience.
Exercise กันดีกว่า ถ้าเกิดเป็นหญิงใหญ่ติดในลิฟต์จะเกิดอะไรขึ้นนะ ลองเขียนออกมาสิ freewrite 5 minutes!
“โอ๊ยตายแล้ว! ทำยังไงดีเนี่ย! ตายๆๆ ทำไมติดลิฟต์แบบนี้ ทำไมลิฟต์หยุด ไม่สิ หรือว่าเค้าจะตื่นเต้นนะว่าเอ๋ เกิดอะไรขึ้น หรือว่า เค้าจะบอกว่าไม่สิ โอ๊ยงงไมปหมด ไม่รู้สิ หญิงใหญ่เหรอ น่าจะเป็นคนชอบผจญภัยอยู่นะ แต่ว่าดอตอนเด็กๆจะขี้กลัวเหรอ ไม่สิ สรุปเค้าขี้กลัวหรือว่าเป็นคนกล้ากันแน่นะ ชอบเสี่ยงชอบผจญภัยมากกว่าหรือเปล่าใช่นะเรายว่าเราอยากให้เค้าชอบปจผจญภัยมากกว่านะหญิงหใญ่น่าจะเป็นแบบนั้นก็คงต้องงงนิดนึงว่า เอ๋ เกิดอะไรขึ้นแล้วก็มองขึ้นไปที่ตรงกตัวเลขตลิฟต์แล้วก็เห็นว่าหยุด แล้วก็เค้าก็เริ่มงงๆเดินไปดูที่ปุ่มว่าต้องกดอะไร คือแสดงว่าในสถานการณื์ที่วิกฤติแสดงว่าเค้าน่าจะตั้งสติได้มั้ยนะ หรือว่าจะตกใจเหมือนกัน ใช่สิ น่าจะเป็นคนที่รรับรู้ความรู้สึกไวนะ แต่ว่าก็คือมีความตื่นเต้นด้วยเหมือนอารมณ์คิเดว่าเล่นเครื่องเล่นอ่ะ ไม่ใช่คิดว่าจะติดไปตลอดชีวิตหรือว่าจะต้องตาย ไม่ได้คิดบแบบนั้น แค่แบบว่า ตื่นเต้น แล้วก็ตื่นกลวด้วยนิดหน่อยไม่มากไม่ได้กลัวมาก แต่ว่าตื่นเต้นมากกว่าคือแบบว่าเจออะไรที่ไม่ได้คาดหมายไว้ไง แล้วทีนี้เค้าก็คงพยยาายามจะหาทางออกมน่ะ ด้วยการค่อยๆลองทำสิ่งที่เคยทำมาก่อนหรือว่าลองสิ่งใหม่ไปเลยนดีกวสนะ ก็คน่าะจแบบลงออะไรที่คิดได้ตอนนั้นาามากกว่าน่ะ คือค่อนข้างงหนุพันหันพลันแล่นในการตัดสินใจ เออดีเรื่องคาแรกเตอร์ ดึงเอา 16 epepersonality มาใช้ได้นี่หว่าว่ามีปัจจุัยอะไรต้องเอามมาคิดในการคิดถึงตัวละครมบ้าง โอ้ยนี่ยี้งไปไม่ถึงชีทรีดเดอรี่หรือว่าคาน อะคาเดมี่นะหัวข้อื่นแล้วถ้าคานหายไปล่ะ เห้ยทีนี่มันความคิดี่ทองนี่หว่าคิดมากกขนาดนี้วิตกเกินไปแล้วมาที่หญิงใหญ่ก่อน เค้าก็เริ่มจากการเค้าดค่อยไปเดินไปดู ไม่สิ ขยับตัวเร็วเลย ใช้ผมใบไม้ตำลังเหวี่ยงตัวเองขึ้นไปที่ปุ่มลิฟต์มเพื่อดูว่ามีอะไรให้กดบ้าง แล้วก็จะคิดเร็ซมั้ย ใช่นะ คิดเร็ว เห็ฯตัวสัญบลักษณ์กระดิ่งก็กดไปเลย แล้วก็ไม่มีเสียงเรียกกลับมา ถามว่าตกใจเหงื่อแตกไหม ก็ไม่นะ ก็แบบ ตื่นเต้นอ่นะ เหมือนแอบสนุกด้วยซ้ำ นั่นแหล่ะเค้าคงคิดว่าเหมือนได้เล่นเครื่องเล่นแล้วก็ได้เล่นเกมส์ไปด้วยน่ะ ใช่ ไม่เหมือนกับอารมณ์ติดกับอย่างเรื่อง alice in borderland เพราะอันนั้นมันตายไง คือหญิงใหญ่ไม่กลัวตาย เอางี้ดีกว่าใช่ คนึกถึงเกียดเพื่อนเราตอนไปขึ้นเขาโบรโม่ ยิ่งหวาดเสียวมันดูยิ่งเร้าใจอะไรประมาณนั้น เส่วนถ้าเป็นพี่ทองน่ะเหรอยิ่งหวาดเสียว ยิ่งต้องระมัดระวังล่ะมั้ง จบ เลยห้านาทีมานิดหน่อยแล้ว บาย”