6:54am ใช่ ยังไงก็ต้องห้ามหยุดบล๊อก ตะกี้จะเนียนอีกแล้วว่าแบบ เออ ช่างมัน ทำให้ชีวิตง่าย มีแค่เจอนั่ลตอนเช้าก็พอแล้ว ตัดอีกดีกว่า แต่อย่างว่าน่ะนะครับ ตัดเท่าไหนคือพอ ทำกี่อย่างคือพอ เราก็ต้องตอบเองไม่มีใครมาตอบให้จริงไหม แล้วเป็นจังหวะที่กำลังจะ give up แต่ดันเปิดยูทูบ เจอคลิป head rotation แล้วก็เลยได้ความคิดว่า เนี่ยเห็นไหม อยากทำอีกแล้ว แล้วมันแปลว่าอะไร แปลว่าชีวิตพร้อมจะเตลิดอีกแล้วไงครับ กับการเรียนอนิเมชั่นก็ตาม ความหมายคือว่า มันยากมากนะ ที่จะทำให้อะไรมันสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน ให้รู้สึกว่าเดินไปข้างหน้า ถ้าเราไม่ได้ track progress ให้มันเป็นที่เป็นทางเป็นขั้นเป็นตอนแบบนี้ เอาล่ะ พล่ามเยอะไปหน่อยแล้ว สรุปคือจะเขียน อยากเขียนสามบล๊อกทุกวันให้ได้ด้วยซ้ำ ไม่สิ ให้ได้ใช่! เพราะจะได้แบ่งทำสามเรื่อง animation / drawing / maihua

เอาล่ะ วันนี้จะมาเล่าให้ฟังเรื่องอนิเมชั่นเมื่อวาน เมื่อวานสุดท้ายก็ทำแต่อนิเมชั่นเป็นหลัก (แล้วก็พีลาทีส) จะขอแบ่งเป็นสามเรื่องใหญ่ เพื่อความง่ายครับ

เรื่องแรกก็เรียนกับ jeff ชอบมากนะ มันคือการ analyse master ในอดีต ที่เราอยากทำมาหลายทีแล้ว ก็เป็นโอกาสทให้เราได้ไปหยิบเอาหนังสือ nine old men ของดิสนีย์ ที่เกี่ยวกับอนิเมเตอร์ที่เป็นตำนานในอดีต เราเลือกที่จะ วิเคราะห์ซีนจากการ์ตูน Peter Pan คืนก่อนเลยได้หยิบมาดู เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เข้าใจเนื้อเรื่องมากที่สุด (แต่ก็ยังไม่วาย เหมือนจะหลับๆไปแถวตอนช่วงอินเดียนแดงครับ)​ แล้วเค้าก็ให้วิเคราะห์สองเรื่องใหญ่คือ animation principles แล้วก็ acting performance อันนี้คือสองข้อของการบ้าน นี่ครับ

ถัดมาก็เป็นการบ้านให้เราลองหา key pose ของตัวละครที่คิดว่าบ่งบอก personality ของตัวละครนั้นๆด้วย ผมก็ลองทำตามนี้ สำหรับนิสัยตัวละครเหรอ สำหรับ captian hook ผมว่าเค้าเป็นคนค่อนข้างที่จะ hot-tempered แล้วก็ขี้ตระหนกตกใจใช่ แต่ก็น่าสงสาร คงมีความแค้นที่โดนตัดแขนเป็นปมในใจ ส่วน tinkerbell นั่น ก็เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างจะหึงหวงปีเตอร์แพน แต่ก็ดูแบบว่า ไม่ได้จะปล่อยอารมณ์หรือความเป็นตัวเองตลอดเวลาขนาดนั้น คือเหมือน ปล่อยบ้าง เก็บบ้าง ตอนซีนที่กำลังนั่งร้องไห้นี้ ก็ดูนั่งท่าพับเพียบเรียบร้อย ไม่ได้ตะโกนโวยวายอะไรแบบนี้ครับ เขียนมาถึงนี่แล้วก็ได้เตือนตัวเองด้วยว่านอกจาก ฝึกฝน animation / drawing แล้ว ต้องมีการฝึก acting ด้วย เป็นอย่างที่สามใช่

ส่วนการบ้านสุดท้ายเป็นการรีเสิร์ชอนิเมเตอร์หนึ่งคน ผมเลือก Frank Thomas นี่แหล่ะ เพราะว่าเค้าเป็น directing animator กัปตันฮุคเองเลย แล้วก็เป็นหนึ่งในสองคนที่เขียนหนังสือที่เป็นเสมือนคัมภีร์เรียนอนิเมชั่นอย่างเล่ม Illusion of Life ด้วย สิ่งที่อ่านแล้วประทับใจที่สุดคงเป็นจากหนังสือ nine old men ที่เค้าเขียนประมาณว่า เค้ามีความคิดทุกวันว่าเค้าไม่น่าทำสิ่งที่เค้าทำอยู่ เหมือนว่า imposter syndrome ประมาณนั้น เพราะเรื่องที่ว่าเค้าวาดสิ่งที่อยากจะวาดไม่ได้ ซึ่งศิลปินคนอื่นก็คงจะเป็นประมาณเดียวกัน อ่านแล้วผมก็ชอบมากเลย รู้สึก relate ไปด้วยครับใช่ ตอนแรก เมื่อวานผมก็มีช่วงจิตตก จะกลับไปเรียน 3d animation กับ animation mentor อีกแล้ว แต่ก็ให้เวลาตัวเองได้พักจิตใจแทน แล้วมันก็กลับมาฮึดใหม่ว่า เอาวะ กลัวอะไร มีเวลาซะอย่างตอนนี้ ฝึกมันต่อตอนที่เรายังทำได้ ส่วนอนิเมเตอร์ที่สอนแฟรงค์ก็คือ Fred Moore ครับ มีข้อมูลให้รีเสิร์ชให้อ่านอีกเยอะมาก จริงๆแล้ว ประมาณนี้ก่อน ก็ได้เรียนรู้ว่า การเรียนรู้จากอนิเมเตอร์คนอื่นก็สำคัญยิ่งยวดไม่แพ้กัน

เรื่องที่สองก็คือ เรียนกับเจย์ เค้าก็ช่วย feedback reel ของผมมา ทำให้รู้ตัวว่ายังไม่พร้อมเท่าไหร่เลย ต้องไป edit ใหม่ดีๆ

เรื่องที่สามก็คือว่า เริ่มมองหาสตูดิโอในไทย แล้วก็ตื่นเต้นมาก เพราะไปเจอกับหลายที่ที่น่าสนใจ รวมถึงเพิ่งได้รู้ว่า โต๊ะอนิเมชั่นแบบ traditional ก็มีขายในไทยด้วย สุดยอดมากๆ แต่เราคงแปะไว้ก่อน

เอาล่ะ มันเลยสิบนาทีมาเยอะมากแล้ว พลังผมก็เริ่มหมด ต้องขอตัวประมาณนี้ก่อนครับ ถ้าเยอะไปแล้วจะเขียนต่อพรุ่งนี้ไม่ได้แน่ๆ บาย!

Previous
Previous

ทำไปก่อน เดี๋ยวค่อยว่ากัน

Next
Next

ขี้แตกไปแล้วจะเอาอะไร