เรื่องเล่าใต้ห้องนอน ตอนที่ 7: นิยายกำลังภายใน

"หัวขโมยยยยยยย!!!" เพื่อนเป็ดไม่สนปี่สนขลุ่ยอะไรทั้งสิ้นเพราะทนไม่ไหวแล้วที่ต้องเห็นห้องหับของเหล่าไม้หัวโดนบุกรุกจากผู้ไม่หวังดี

"กรี้ดดดด" ชมพูตกใจกลัวมากจนซุกตัวเข้าไปรวมร่างกับฟ้าโคบอล์ต หลังจากที่เธอกำลังเต้นรำอยู่กับฟ้าโคบอล์ต จู่ๆก็มีสิ่งมีชีวิตที่ดูคล้ายเป็ด แต่สีออกเหลืองอ่อนไปทั้งตัว รูปร่างเค้าค่อนข้างแปลกไม่เหมือนใคร มือข้างหนึ่งเป็นมือลักษณะกลมๆที่ไม่มีนิ้วยื่นออกมา ส่วนอีกข้างหนึ่งเป็นมือที่มีห้านิ้วปกติ ขาข้างหนึ่งเป็นเหมือนท่อนไม้ที่เสียบไว้ ส่วนอีกข้างก็มีครีบเท้าเหมือนเป็ดทั่วไป ผมเป็นยวงยาวเหมือนสัปปะรด หยิกหยอยแล้วก็ดูยืดหยุ่นดีมาก ส่วนสิ่งที่เค้าถือมาด้วย เหมือนจะเป็นไม้ขนไก่ สีฟ้าโคบอล์ตพยายามไล่ดูรายละเอียดของเพื่อนใหม่อย่างใจเย็น ตอนนี้เป็นตอนที่เค้าจะต้องตั้งสติให้ดีที่สุด เพราะว่าคนรักของเค้าก็อยู่ด้วย แล้วเค้าก็จะต้องปกป้องคนรักของเค้าให้ได้

"เอ่อ สวัสดีครับคุณเป็ดสีเหลืองอ่อน ผมว่านี่คงเป็นการเข้าใจผิดอะไรสักอย่างนะครับ พวกเราเป็นเพื่อนของไม้หัวเองน่ะครับ" สีฟ้าโคบอล์ตพยายามข่มความกลัวไว้แล้วก็ค่อยๆพูดจาประณีประนอมกับเป็ดสีเหลืองอ่อน

"ไม่เชื่อ!!! ถ้าเธอเป็นเพื่อนใหม่จริง เธอก็ต้องอยู่ในทะเบียนบ้านใต้ห้องนอนพี่ทองแล้วสิ แต่ล่าสุดเพื่อนใหม่ที่ชั้นเห็นก็มีเพียงแค่ จงหอยยูงคอง พิงกี้ แล้วก็เหล่าเทียน อ๋อ นี่เพราะเธอเห็นชั้นเหมือนเป็ด เลยคิดว่าชั้นจะรู้อะไรแค่เป็ดๆสินะ มันจะหยามกันไปหน่อยแล้ว!" 

"ว้ายตายละ เป็ดอะไรทำไมใจร้อนแบบนี้เนี่ยคะคุณ คุณต้องบอกเค้าไปนะคะว่าเราก็เหล่าเทียน เพียงแต่เรามันกันแค่สองสีน่ะ ทำยังไงดีคะเนี่ย" ชมพูพูดส่งเสียงอยู่ภายในสีฟ้า ตอนนี้สีของทั้งสองทับซ้อนกันจนกลายเป็นสีออกน้ำตาลหม่นๆ

"คืออย่างนี้นะครับ พวกเราก็เป็นเพื่อนใหม่ร่วมรุ่นเดียวกับคุณจงหอยยูงคองเนี่ยแหล่ะครับ อาจจะมาหลังจากแกหน่อยนึง แต่พวกเราก็เกิดจากน้ำลายหมายูนิคอร์นกันทั้งคู่ไม่ต่างกันเลยครับ คุณน่าจะได้ยินเรื่องของพวกเราบ้างสิครับ พวกเรามีหลายสีนะครับ พอดีเพื่อนๆพวกเราแยกย้ายกันไปสำรวจใต้ดินในห้องต่างๆกัน เราเลยมากันแค่สองคนน่ะครับ"

เป็ดสีเหลืองอ่อนดูจะหูดับไปแล้ว เพราะจังหวะที่สีฟ้าโคบอล็ตกำลังอธิบาย เธอก็กระโจนขึ้นบินสูงขึ้นไป เหมือนกำลังจะพุ่งไปหาอะไรสักอย่าง เหล่าเทียนย่อยทั้งสองได้แต่หันซ้ายหันขวาตามเป็ดขึ้นไป

"วันนี้แหล่ะ ที่ชั้นจะได้ใช้ท่าไม้ตายที่ฝึกฝนมาอย่างดี หึ ทีนี้หนังสือกำลังภายในของพี่ชายกลางก็จะไม่เสียประโยชน์ วันนี้แหล่ะ ที่ข้าจะได้ทำตามฝัน!!!" ถึงจุดนี้เหล่าเทียนย่อยทั้งสองเริ่มงงว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

"ในนามของผู้ปกป้องดูแลโถงใหญ่ชาย ข้าจะขอลงทัณฑ์เจ้า เจ้าคู่รักหวานจ๋อย!!" ทันใดนั้นเป็ดสีเหลืองอ่อนก็บรรเลงท่วงท่า เด็ดขนไก่ออกมามากมาย ไม้ขนไก่ด้ามนี้ช่างประหลาดนัก เพราะเมื่อลองเด็กขนไก่ออกหนึ่งขนแล้ว ก็กลับมีขนใหม่อีกสองขนงอกออกมา ขนไก่ที่โดนเด็ดออกค่อยๆร่วงโปรยปรายลงบนจุดที่เหล่าเทียนย่อยทั้งสองยื่นอยู่

"ว้ากๆๆ พอเถอะครับคุณเป็ดเหลืองอ่อน แน่ใจหรือครับว่าคุณดูทะเบียนรายชื่อดีแล้ว ไม่มีรูปพวกเราอยู่เลยเหรอครับ รูปน่ะครับๆๆ หรือจะโทรถามพี่ชายใหญ่ก็ได้นะครับ ที่นี่มีโทรศัพท์ไหมครับ คุณเป็ดใจเย็นๆก่อนครับ ฮัดเช้ย!!!" ฟ้าโคบอล์ตถึงกับจามเมื่อขนไก่จำนวนมากตกลงบนตัวเขา

"โทรศัพท์อะไรกัน พวกเธอกะอัดเสียงชั้นเอาไปใช้กระทำการอะไรที่ไม่ดีสินะ หน็อยแน่"ตอนนี้เหล่าเทียนย่อยทั้งสองมองหาเป็ดสีเหลืองอ่อนไม่เจอแล้ว เพราะรอบๆตัวถูกปกคลุมไปด้วยขนไก่ที่หลุดร่วงออกมาจากไม้

"ไฮ่ย่า!!!!" เป็ดเหลืองอ่อนส่งเสียงร้องมาจากด้านหลังทำเอาเหล่าเทียนย่อยสะดุ้งโหยง "ถึงชั้นจะดูใจร้าย แต่ชั้นจะไม่ลงไม้ลงมือกับพวกเธอหรอกนะ! หนึ่งรุมสองมันไม่ยุติธรรมเลยแท้ๆ! เผยธาตุแท้ออกมาเดี๋ยวนี้นะ เธอมาทำอะไรกันแน่ที่นี่ พวกเธอเป็นสายลับเหรอ พวกเธอมาทำภารกิจลับอะไรกัน บอกมาเดี๋ยวนี้นะ!!!!"

จังหวะนั้น ชมพูคิดอะไรไม่ออกแล้วนอกจากว่าเธอจะต้องเล่นบทบาทไปตามเป็ดเหลืองอ่อนนี้ เพราะดูเหมือนเค้าจะไม่ฟังอะไรเลย "เอ่อ เอ่อ พวกเรามาหาที่ถ่ายทำพรีเวดดิ้งค่ะ!!!!" ชมพูต้องหลุดพูดออกไปแบบนี้ แล้วก็ขอโทษในใจที่ต้องโกหก

"เอ๋..." เป็ดหยุดบินแล้วก็ลงจอดลงข้างๆ "แล้วทำไมไม่บอกก่อนล่ะ"

"ชั้นก็นึกว่าเธอสองคนแค่มาอาศัยที่เต้นรำเกี้ยวพาราศีกันเล่นๆที่นี่ ถ้าเธอกำลังจะแต่งงานกันล่ะก็ ชั้นก็ยินดีด้วย สวัสดี ชั้นคือเพื่อนเป็ด เพื่อนที่ดีของทุกคน" เป็ดสีเหลืองอ่อนเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วก็ยืนมือออกเพื่อทักทาย "ไม่ต้องกลัวเชื้อโรคหรอกนะ เพราะว่าชั้นล้างมือมาอย่างดีแล้ว แต่เธอจะไม่จับมือชั้นก็ได้ ชั้นไม่ว่าอะไร" สีฟ้าคิดว่าตัวเองก็อาจจะมือไม่สะอาดเหมือนกันก็เลยใช้วิธีโค้งคำนับสวัสดีเอาแทน "ไว้ที่หลังเธอต้องไปขอโทษที่โกหกเค้าแบบนั้นนะชมพู แต่ชั้นก็เข้าใจว่าเธอต้องทำเพื่อให้พวกเรารอดตายไปก่อน" สีฟ้าโคบอล์ตบอกชมพู

"แล้วนี่อะไรน่ะ คีชเหรอ ใครทำไว้เนี่ย ชิมได้ไหมจ๊ะ" เพื่อนเป็ดเปลี่ยนสีหน้าท่าทางทันทีเมื่อได้เห็นของกิน ชมพูกลิ้งหลุนๆออกมาจากฟ้าโคบอล์ตแล้วจึงตัดแบ่งคีชให้เพื่อนเป็ดกิน แล้วทั้งสามก็ยืนมองหน้ากันอย่างเงียบๆ

 

 

 

 

Previous
Previous

เรื่องเล่าใต้ห้องนอนตอนที่ 8 : Chef’s Table

Next
Next

เรื่องเล่าใต้ห้องนอน ตอนที่ 6: เริ่มจากดัมเบลง่ายๆก่อนได้ครับ